89 - Sûretu'l-Fecr
Bismillâhirrahmânirrahîm
(1) Fecre/tan yerinin ağarmasına andolsun.
(2) Ve on geceye andolsun.
(3) Çifte ve teke andolsun.
(4) Yürüyüp gittiği zaman geceye andolsun.
(5) Bunda akıl sahibi için bir yemin var (değil) mi?
(6) Rabbinin Ad (kavmin)'e ne yaptığını görmedin mi?
(7) Yüksek sütun sahibi İrem şehrine.
(8) O (İrem Şehri) ki, beldeler (ülkeler) içinde onun bir eşi yaratılmadı.
(9) Ve vadideki kayaları oyan Semûd kavmine.
(10) Ve kazıklar sahibi Firavun’.
(11) Onlar ki memleketlerde azgınlık etmişlerdi.
(12) Oralarda kötülüğü çoğalttılar.
(13) Bu yüzden Rabbin onların üzerine azap kamçısı yağdırdı.
(14) Muhakkak Rabbin gözetlemededir.
(15) Ancak insana; Rabbi ne zaman onu imtihan edip kendisine ikramda bulunsa ve nimet verse: "Rabbim bana ikramda bulundu" der.
(16) Ama ne zaman onu imtihan ederek rızkını daraltsa: "Rabbim beni hor kıldı" der.
(17) Hayır, hayır! Yetime ikram etmiyorsunuz.
(18) Yoksula yemek vermeye teşvik etmiyorsunuz.
(19) Haram helâl demeden mirası alabildiğine yiyorsunuz.
(20) Malı da pek çok seviyorsunuz.
(21) Hayır! Yeryüzü (kıyamet sarsıntısıyla) parça parça olup dağıldığı zaman.
(22) Rabbin ve saf saf melekler geldiği zaman.
(23) O gün cehennem de getirilmiştir. İşte o gün insan düşünüp hatırlar. Ama hatırlamaktan ona ne (fayda) var!
(24) Der ki: "Ah keşke! (Bu) hayatım için önceden bir şeyler göndermiş olsaydım!"
(25) Artık o gün de O'nun azabı gibi hiçbir kimse azap yapamaz.
(26) Ve O'nun vuracağı bağı hiç kimse vuramaz.
(27) Ey huzura ermiş nefis!
(28) “Sen O’ndan razı, O da senden razı olarak Rabbine dön!”
(29) Kullarımın arasına katıl!
(30) Ve gir Cennet'ime!