71 - Sûretu'n-Nûh
Bismillâhirrahmânirrahîm
(1) Şüphesiz biz Nûh’u kavmine; “Kendilerine elem dolu bir azap gelmeden önce kavmini uyar!” diye gönderdik.
(2) Dedi ki: "Ey kavmim! Ben, sizin için açık bir uyarıcıyım.''
(3) "Allah’a ibadet edin, ondan sakının ve bana itaat edin.''
(4) Ta ki günahlarımızdan bir kısmını mağfiret buyursun ve sizi belli bir süreye kadar geciktirsin. Şüphesiz ki Allah’ın takdir ettiği vakit geldi mi geri bırakılmaz. Keşke bilseydiniz.
(5) Dedi ki: “Rabbim! Ben kavmimi gece gündüz davet ettim.''
(6) "Davetim onların kaçmasından başka bir şeyi artırmadı."
(7) Doğrusu ben onları bağışlaman için her davet edişimde, onlar parmaklarını kulaklarına tıkadılar, örtülerini başlarına çektiler, direttiler ve kibirlendikçe kibirlendiler.
(8) Sonra, ben onları açıktan açığa davet ettim.
(9) Sonra onları açıktan açığa da, gizli gizli de davet ettim.
(10) Onlara dedim ki: "Rabbinizden bağışlanma dileyin. Çünkü O, çok bağışlayıcıdır.''
(11) Gökten size bol bol yağmur yağdırsın.
(12) Sizi, mallar ve oğullarla desteklesin; sizin için bahçeler var etsin, ırmaklar akıtsın.
(13) Size ne oluyor da Allah için bir vakar (saygınlık, büyüklük) ummuyorsunuz?
(14) Oysa O, sizi aşamalar halinde yarattı.
(15) Allah’ın yedi göğü kat kat nasıl yarattığını görmüyor musunuz?
(16) Onların içinde Ay’a bir ışık vermiş, Güneş'i de bir kandil yapmıştır.
(17) Allah sizi bir bitki gibi topraktan bitirmiştir.
(18) Sonra sizi oraya geri döndürecek ve tekrar oradan çıkaracaktır.
(19) Allah sizin için yeryüzünü bir döşek kıldı.
(20) Geniş yollarında gezip dolaşmanız için.
(21) Nûh: "Rabbim! Onlar bana isyan ettiler. Malı ve evladı kendisine hüsrandan başka bir şey artırmayan kimseye uyup, tabi oldular." dedi.
(22) "Ve büyük bir tuzak kurdular.''
(23) Ve; "Sakın ilahlarınızı bırakmayın! Sakın Ved’i, Suvâ’yı, Yeğûs’u, Yeûk’u ve Nesr’i bırakmayın!" dediler.
(24) Birçoklarını saptırdılar. Sen de o zalimlerin sapıklıklarından başka bir şeylerini artırma.
(25) Günahlarından dolayı suda boğuldular ve ateşe atıldılar. Kendilerine Allah dışında bir yardımcı da bulamadılar.
(26) Nûh dedi ki: "Rabbim! Yeryüzünde dolaşan tek bir kâfir bile bırakma!''
(27) "Eğer onları bırakırsan, senin kullarını yoldan çıkarırlar ve yalnızca ahlâksız, kâfir insanlar dünyaya getirirler."
(28) "Rabbim! Beni bağışla! Anamı, babamı ve iman ederek evime giren erkek ve kadın Mü'minleri de. Zalimlerin de ancak helâkini arttır."