منتديات إنما المؤمنون إخوة (2024 - 2010) The Believers Are Brothers

(إسلامي.. ثقافي.. اجتماعي.. إعلامي.. علمي.. تاريخي.. دعوي.. تربوي.. طبي.. رياضي.. أدبي..)
 
الرئيسيةالأحداثأحدث الصورالتسجيل
(وما من كاتب إلا سيبلى ** ويبقى الدهر ما كتبت يداه) (فلا تكتب بكفك غير شيء ** يسرك في القيامة أن تراه)

soon after IZHAR UL-HAQ (Truth Revealed) By: Rahmatullah Kairanvi
قال الفيلسوف توماس كارليل في كتابه الأبطال عن رسول الله -صلى الله عليه وسلم-: "لقد أصبح من أكبر العار على أي فرد مُتمدين من أبناء هذا العصر؛ أن يُصْغِي إلى ما يظن من أنَّ دِينَ الإسلام كَذِبٌ، وأنَّ مُحَمَّداً -صلى الله عليه وسلم- خَدَّاعٌ مُزُوِّرٌ، وآنَ لنا أنْ نُحارب ما يُشَاعُ من مثل هذه الأقوال السَّخيفة المُخْجِلَةِ؛ فإنَّ الرِّسَالة التي أدَّاهَا ذلك الرَّسُولُ ما زالت السِّراج المُنير مُدَّةَ اثني عشر قرناً، لنحو مائتي مليون من الناس أمثالنا، خلقهم اللهُ الذي خلقنا، (وقت كتابة الفيلسوف توماس كارليل لهذا الكتاب)، إقرأ بقية كتاب الفيلسوف توماس كارليل عن سيدنا محمد -صلى الله عليه وسلم-، على هذا الرابط: محمد بن عبد الله -صلى الله عليه وسلم-.

يقول المستشرق الإسباني جان ليك في كتاب (العرب): "لا يمكن أن توصف حياة محمد بأحسن مما وصفها الله بقوله: (وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِّلْعَالَمِين) فكان محمدٌ رحمة حقيقية، وإني أصلي عليه بلهفة وشوق".
فَضَّلَ اللهُ مِصْرَ على سائر البُلدان، كما فَضَّلَ بعض الناس على بعض والأيام والليالي بعضها على بعض، والفضلُ على ضربين: في دِينٍ أو دُنْيَا، أو فيهما جميعاً، وقد فَضَّلَ اللهُ مِصْرَ وشَهِدَ لها في كتابهِ بالكَرَمِ وعِظَم المَنزلة وذَكَرَهَا باسمها وخَصَّهَا دُونَ غيرها، وكَرَّرَ ذِكْرَهَا، وأبَانَ فضلها في آياتٍ تُتْلَى من القرآن العظيم.
(وما من كاتب إلا سيبلى ** ويبقى الدهر ما كتبت يداه) (فلا تكتب بكفك غير شيء ** يسرك في القيامة أن تراه)

المهندس حسن فتحي فيلسوف العمارة ومهندس الفقراء: هو معماري مصري بارز، من مواليد مدينة الأسكندرية، وتخرَّجَ من المُهندس خانة بجامعة فؤاد الأول، اشْتُهِرَ بطرازهِ المعماري الفريد الذي استمَدَّ مَصَادِرَهُ مِنَ العِمَارَةِ الريفية النوبية المَبنية بالطوب اللبن، ومن البيوت والقصور بالقاهرة القديمة في العصرين المملوكي والعُثماني.
رُبَّ ضَارَّةٍ نَافِعَةٍ.. فوائدُ فيروس كورونا غير المتوقعة للبشرية أنَّه لم يكن يَخطرُ على بال أحَدِنَا منذ أن ظهر وباء فيروس كورونا المُستجد، أنْ يكونَ لهذه الجائحة فوائدُ وإيجابيات ملموسة أفادَت كوكب الأرض.. فكيف حدث ذلك؟!...
تخليص الإبريز في تلخيص باريز: هو الكتاب الذي ألّفَهُ الشيخ "رفاعة رافع الطهطاوي" رائد التنوير في العصر الحديث كما يُلَقَّب، ويُمَثِّلُ هذا الكتاب علامة بارزة من علامات التاريخ الثقافي المصري والعربي الحديث.
الشيخ علي الجرجاوي (رحمه الله) قَامَ برحلةٍ إلى اليابان العام 1906م لحُضُورِ مؤتمر الأديان بطوكيو، الذي دعا إليه الإمبراطور الياباني عُلَمَاءَ الأديان لعرض عقائد دينهم على الشعب الياباني، وقد أنفق على رحلته الشَّاقَّةِ من مَالِهِ الخاص، وكان رُكُوبُ البحر وسيلته؛ مِمَّا أتَاحَ لَهُ مُشَاهَدَةَ العَدِيدِ مِنَ المُدُنِ السَّاحِلِيَّةِ في أنحاء العالم، ويُعَدُّ أوَّلَ دَاعِيَةٍ للإسلام في بلاد اليابان في العصر الحديث.


 

 چگونگي حج وعمره وزيارت با دعا

اذهب الى الأسفل 
كاتب الموضوعرسالة
أحمد محمد لبن Ahmad.M.Lbn
مؤسس ومدير المنتدى
أحمد محمد لبن Ahmad.M.Lbn


عدد المساهمات : 50640
العمر : 72

چگونگي حج وعمره وزيارت با دعا Empty
مُساهمةموضوع: چگونگي حج وعمره وزيارت با دعا   چگونگي حج وعمره وزيارت با دعا Emptyالأحد 04 أغسطس 2019, 6:22 pm

چگونگي حج وعمره وزيارت با دعا 336
چگونگي حج وعمره وزيارت با دعا
تهىه وتنظىم: دفتر علمى بنىاد هدىه به حجاج
ترجمه: إسحاق بن عبدالله دبىرى العوضى
چاپ و نشر
وزارت شؤون اسلامى واوقاف ودعوت وارشاد
عربستان سعودى
ناشر: معاونت مطبوعات وپژوهش علمى
وزارت شؤون اسلامى واوقاف ودعوت وارشاد
1425هـ

فهرست مطالب
م    عنوان    ص
1        فهرست مطالب   
2        مقدمه كتاب
3        فضىلت حج وعمره
4        حكم حج و عمره
5        شروط قبول حج
6        انواع نسكها
7        مىقات گاه ها   
8        اعمالىكه حاج و معتمر در مىقات انجام مىشود   
9        محظورات احرام
10        دخول مكه و مسجد الحرام
11        طواف عمره
12        بعضى از اشتباهات و اخطا اثناى طواف
13        سعى عمره
14        آخرىن اعمال عمره
15        اعمال حاج در روز تروىة
16        اعمال روز عرفه
17        اشتباهاتىكه در روز عرفه رخ مىدهد
18        ماندن شب در مزدلفه
19        اعمال روز عىد(10 ذى حجه)   
20        اعمال روزهاى تشرىق
21        طواف وداع
22        زىارت مسجد رسول الله صلى الله عليه وسلم
23        ادعىة از قرآن وسنت

الحمد لله رب العالمىن، الحمد لله حمداً كثىراً طىباً مباركاً فىه، الحمد لله جعل البىت الحرام مثابة للناس وأمناً، تهفو إلىه قلوب عباده المؤمنىن، والصلاة والسلام على الحبىب المصطفى خىرِ من حج البىت واعتمر، المبعوثِ رحمة للعالمىن، أدى الأمانة، ونصح الأمة، وجاهد فى الله حق جهاده، أرسله الله بالإسلام، ىهدى به العباد وىخرجُهم من ظلمات الكفر والشرك، إلى شمس الإسلام وسراجه المنىر.

قال الله تعالى: (وَكَذَٲلِكَ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ رُوحً۬ا مِّنۡ أَمۡرِنَا‌ۚ مَا كُنتَ تَدۡرِى مَا ٱلۡكِتَـٰبُ وَلَا ٱلۡإِيمَـٰنُ وَلَـٰكِن جَعَلۡنَـٰهُ نُورً۬ا نَّہۡدِى بِهِۦ مَن نَّشَآءُ مِنۡ عِبَادِنَا‌ۚ وَإِنَّكَ لَتَہۡدِىٓ إِلَىٰ صِرَٲطٍ۬ مُّسۡتَقِيمٍ۬) (الشورى: 52).

(و همچنىن (قرآن را به مثابه) روحى از كلام خود به تو وحى كردىم. نمى دانستى كه كتاب و اىمان چىست. ولى آن (وحى) را نورى گردانده اىم، با آن هركس از بندگانمان را كه بخواهىم هداىت مى كنىم. و بى گمان تو به راه راست هداىت مى كنى).

خداىا! سپاس براى تو است كه دىن را شرع نمودى، و سپاس براى تو است كه فرمان دادى، و سپاس براى تو است كه آسان گردانىدى و سرنوشت نمودى.

برادر مسلمان!
مكّهء مكرمه بهترىن زمىن و محبوبترىن جا نزد خداست، در آن مسجد الحرام و كعبه مشرفه وجود دارد كه خدا آنرا قبله مسلمانان قرار داده است ، و تمامى مردم در هر شبانه روز پنج بار براى اطاعت از خدا و اجابت نداى حق بسوى آن رو مىكنند، مكه مهد انبىاء و مقام پدرمان إبراهىم ؛ و مبعث پىامبرمان محمد ص است.

تو اى برادر هنگامى كه در كشور خود بودى، و به سوى مكّهء مكرمه و كعبه مشرفه نماز مى خواندى، و مردم را مى دىدى كه در حرم نماز مى خوانند، و از خدا مى خواستى كه تو نيز ىكى از آن مردمى باشى كه در حرم هستند، چنان كه آنان دور كعبه طواف مى كنند، تو نيز طواف كنى، و نماز بخوانى چنان كه آن ها نماز مىخوانند، و آب زمزم بنوشى، و سعى بىن صفا و مروه بكنى، و خدا را در بهترىن مكان عبادت كنى.

اى برادر مسلمان! خدا را دعا كردى تا حج و عمره را براىت مىسر گردانيد، و دعاىت را اجابت كرد، و آسان گردانيد، و خـواستـه ات را برآورده كرد، پس خدا را سپاس، تو در حال حاضر راهى خانه خدا هستى، و اى برادر حق تو بر ما اين است كه تو را در اىن سفر همراهى كنىم، و از آغاز سفر خود به بلد الحـرام، تا رجوع بـه سـوى خـانواده ات با سـلامتى و اجر و پاداشى فراوان، چگونگى حج و عمره را براىت بىان كنىم.

فضيلت حج و عمره
حج و عمره براى كسى كه نىت خود را براى خدا خالص كند، و اعمال آنرا بطورى كه در قرآن و سنت شرىف آمده انجام دهد، فضىلت بسىار بزرگى را دارد.

أبو هرىره س از رسول الله صلى الله عليه وسلم رواىت مى كند: ((من أتى هذا البيت فلم يرفث ولم يفسق رجع كما ولدته أمه)) (مسلم).

هر كس به زىارت اىن خانه(كعبه) بيايد، و با زن خود نزدىكى نكند، و مرتكب معصىت و گناهى نشود، چنان از گناهانش پاك مى شود، كه گوئى تازه از مادرش متولد شده است.

ىعنى چنان رجوع مى كند مانند كودكى كه هىچ گناهى انجام نداده است.

أبو هرىره س از رسول الله صلى الله عليه وسلم رواىت مى كند كه آن حضرت فرمودند: ((العمرة إلى العمرة كفارة لما بينهما، والحج المبرور ليس له جزاء إلاَّ الجنة)). (متفق عليه).

عمره تا عمرهء دىگر كفارهء گناهانى است كه بىن آن انجام مى شود، هىچ جزا و پاداشى براى حج مبرور جز بهشت نيست.


صفت حج مبرور برادر مسلمان چنىن است كه هىچ رىا، سمعتى، گناه و معصىتى در آن نباشد، و آنرا بر وجه كامل چنانكه خدا و رسول خدا ص امر كرده اند انجام داده باشد.

حكم حج و عمره
حج ركن پنجم از اركان اسلام است، و تمامى أمت اسلام از عصر نبوت بر وجوب حج اقرار دارند و آنهم بر مسلمان بالغ و عاقل و آزاد كه استطاعت مالى و بدنى داشته باشد، خداوند مى فرماىد: (فِيهِ ءَايَـٰتُۢ بَيِّنَـٰتٌ۬ مَّقَامُ إِبۡرَٲهِيمَ‌ۖ وَمَن دَخَلَهُ ۥ كَانَ ءَامِنً۬ا‌ۗ وَلِلَّهِ عَلَى ٱلنَّاسِ حِجُّ ٱلۡبَيۡتِ مَنِ ٱسۡتَطَاعَ إِلَيۡهِ سَبِيلاً۬‌ۚ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَنِىٌّ عَنِ ٱلۡعَـٰلَمِينَ) (آل عمران 97).

و حج اين خانه واجب الهى است بر كسانى كه توانائى (مالى و بدنى) براى رفتن بدانجا را دارند. و هر كس (حج خانهء خدا را بجاى نياورد، يا اصلاً حج را نپذيرد، و بدينوسيله) كفر ورزد (به خود زيان رسانيده نه به خدا) چه خداوند از همهء جهانيان بى نياز است).

اما عمره ـ اى برادر مسلمان ـ در قول صحىح از اقوال علماء فقط ىكبار در عمر واجب است، حال اىنكه اىن عمره با حج باشد، ىا اىنكه تنها انجام شود، ىعنى در غىر وقت حج، در هر وقت از سال، و بر مسلمان بالغ و عاقل كه توشه و راه رسىدن به مكه داشته باشد، واجب است.

شروط قبول حج:
برادر مسلمان! حج و عمره عبادتى براى خداى عـزوجل است، و هـر عبادت كوچـك ىا بزرگ قبول نمى شود مگر با دو شرط مهم، تا اىنكه خشنودى خدا و بهشت را كسب نمائى.

شرط اول: اىنكه عبادت خالصاً براى رضا و خشنودى خدا باشد، هىچ كس از مخلوقات خدا را در آن شرىك قرار ندهد.

خداوند در حدىث قدسى مى فرماىد: ((أنا أغنى الشركاء عن الشرك من عَمِل عملاً أشرك فيه معي غيري تركتُه وشركَه)) (مسلم).

من از كسانىكه براىم شرىك قائل مى شوند بى نىازترىن شرىكان هستم، هركس عملى انجام دهد و با من كسى دىگر را شرىك قرار دارد، او و شركش را ترك خواهم كرد.

ىعنى خدا از بنده اش عملى را كه در نىت آن كسى را شرىك قرار داده، قبول نمىكند، و من جمله به جاى آوردن حج يا عمره براى اينكه مردم ببينند يا بشنوند (قصدش شهرت باشد)، چون كه همه اىنها اعمال را نابود مى كند، پس اى برادر از اىن برحذر باش.

شرط دوم: پىروى كردن از پىامبر ص.
هر عبادتى كه خدا به آن امر فرموده آن حضرت ص صفت و چگونگى آنرا به ما مى آموزد، و آنرا در كتاب خدا و سنت پىامبر ص مى بىنىم.

و هىچ عبادتى نىست مگر اىنكه صفت خاصى دارد، مثلاً نماز صفتِ خاصى دارد، و همچنىن زكات، روزهء رمضان، حج و ساىر عبادتها ويژگى خاصى دارند.

و رسول الله صلى الله عليه وسلم مناسك حج را أدا مىكردند، و مىفرمودند: ((خذوا عني مناسككم)) (مسلم با الفاظ متقارب). از من مناسك و راهنماى حج خود را بىاموزىد.

ىعنى بنگرىد من در اعمال حج و عمره چه مى كنم، شما هم به من تأسى و اقتدا كنىد.

و از هر چىزى بطور اضافى در دىن بر حذر مىداشتند، چنانكه فرمودند: ((من عَمِل عملاً ليس عليه أمرنا فهو رد)) (مسلم).

((هركس عملى انجام دهد كه امر و فرمان ما بر آن نىست، آن عبادت مردود است)).

ىعنى هر عبادتى كه بر آئىن خدا و رسول خدا ص نباشد، آن عبادت مردود و غىر قابل قبول است.

اى برادر مسلمان! اىن دو شرط را در تمامى عبادتها مد نظر داشته باش، و در حج و عمره بدان كه مهمترىن چىزى كه بر تو واجب است، اىن است كه متأكد شوى آىا آنرا با اخلاص انجام داده اى؟ آىا حج و عمره را چنانكه خدا و رسولش ص امر كرده اند انجام داده اى؟

خداىا! تمامى اعمال ما را خالص براى رضا و خشنودى خود قرار بده.

خـداىـا! ما در آن هىچ رىـا و سمعتى نمى خواهىم، و آنرا چنانكه تو و رسولت امر كرده اىد انجام مى دهىم، آمىن.

اى برادر مسلمان! اگر عزم سفر بسوى خانه خدا براى اداى حج كردى، توشه و نفقهء خود را از مال پاك و حلال قرار ده، و با دوستان خوب و صالح و نىك كه تو را بر طاعت و فرمان خدا كمك مى كنند، سفر كن، و احكام خـاص بـه حـج را بىاموز، تا در اشتباهاتى كه حج ات را فاسد كند نىفتى، و اگر به اشتباه و اشكالى برخورد كردى از علماء سؤال كن، چنان كه رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمودند: كه علما وارثان انبىاء هستند. (أبو داود).

برادر! يادآورى مى كنيم كه در داخل مسجد الحرام و مشاعر مقدسه دفترهاىى وىژهء فتوا و ارشاد اسلامى و تلفن هاىى وىژهء زنان وجود دارد كه هنگام سؤال و اشكال و اشتباهات در مورد حج و عمره و مساىل شرعى مى توان با آنها تماس گرفت، خداوند پاداش خىر به قائمىن بر آنها بدهد.

بر زنان واجب است كه با كسانىكه محرم او هستند سفر كنند مانند: پدر، برادر، پسر، شوهر، و مانند اىنها، و اگر تنها و بدون محرم سفر كند، حج او صحىح، ولى گناهكار است.

و الآن ما و شما در رحاب و وسعت(فراخى) اىن دىن عظىم، و احكام عبادتى از عبادات بزرگ داخل مىشوىم، پـس با تـو سـفر بسوى بهترىن مكان را در زمـىن شـروع مى كنىم، زمىنى كه خدا در آن بركت فرستاده، و آنرا أمن و أمان قرار داده است، و كسانىكه در آن هستند اىمن مى باشند، بسوى بىت الله الحرام.

أنواع نسك ها
برادر مسلمان! براى حج سه نسك است كه حاج ىكى از آنها را اختىار مىكند، و هر كدام را كه انجام دهد حج او صحىح است، و نسكها چنىن مىباشد:

نسك اول: تمتع:
حاج براى عمره در ىكى از ماه هاى حج احرام مىبندد، و ماه هاى حج عبارتند از: شوال، ذى قعده، ده روز از اول ذى حجه، و مى گوىد: لبيك عمره، سپس اعمال عمره را بطور كامل انجام مىدهد، و هرگاه طواف و سعى انجام داد و سر را تراشىد ىا كوتاه كرد عمره او بپاىان رسىده و همه چىز كه قبل از احرام بر او حرام شده بود، حلال مى گردد.

سپس روز هشتم ذوالحجه از جاى سكونت خود فقط براى حج، احرام مى بندد، و مى گوىد: لبيك حجاً، و بر متمتع ىك گوسفند و ىا ىك هفتم شتر و ىا ىك هفتم گاو هدى واجب است، اگر پىدا نكرد سه روز در حج و هفت روز بعد از رسيدن به خانواده روزه مى گىرد.

بنابر صحىح ترىن اقوال علماء، حج تمتع بهترىنِ سه نسك بشمار مىرود، آنهم براى كسىكه قربانى با خود همراه ندارد، زىرا پىامبر ص بعد از اىنكه بىن صفا و مروه سعى نمودند فرمودند: ((من كان منكم ليس معه الهدي فليحل وليجعلها عمرة)) (متفق عليه).

هركس از شما با خود هدى همراه ندارد از احرام بىرون بيايد و آنرا به عمره تبدىل كند.

چون حاج در سفر خود حج و عمره را با هم جمع كرده است.

نسك دوم: قران:
حاج براى انجام حج و عمره با همديگر در ماه هاى حج در ميقاتگاه نىت كرده، مى گوىد: (لبيك عمرة وحجاً)، و وقتى به مكه رسىد طواف عمره كرده و براى حج و عمره فقط ىك سعى مى كند، و اگر خواست سعى حج را به بعد از طواف افاضه بتأخىر مى اندازد، سپس بر احرام خود باقى مانده سر خود را تراشىده ىا كوتاه نمى كند تا اىنكه روز هشتم ذوالحجه به منى رفته و باقى نسك خود را به پاىان مى رساند.

و قارن مانند متمتع هدى بر او واجب است، و اگر هدى پىدا نكرد (ىا نتوانست) سه روز در حج و هفت روز بعد از رسيدن به خانواده روزه مى گىرد.



چگونگي حج وعمره وزيارت با دعا 2013_110
الرجوع الى أعلى الصفحة اذهب الى الأسفل
https://almomenoon1.0wn0.com/
أحمد محمد لبن Ahmad.M.Lbn
مؤسس ومدير المنتدى
أحمد محمد لبن Ahmad.M.Lbn


عدد المساهمات : 50640
العمر : 72

چگونگي حج وعمره وزيارت با دعا Empty
مُساهمةموضوع: رد: چگونگي حج وعمره وزيارت با دعا   چگونگي حج وعمره وزيارت با دعا Emptyالأحد 04 أغسطس 2019, 6:25 pm

نسك سوم: إفراد.
حاج فقط براى حج در ماه هاى حج نىت كرده و احرام مى بندد و مى گوىد: (لبيك حجاً)، و شخص مفرد عمل قارن را انجام مى دهد جز اىنكه قارن بر او هدى واجب است، ولى مفرد چنىن نىست چون مانند متمتع و قارن بىن حج و عمره با هم جمع نكرده است.

و حاج بىن سه نسك گذشته مخىر است، ولى براى كسىكه با خود هدى همراه ندارد حج متمتع بهتر است، چنانكه قبلاً ذكر شد.

برادر مسلمان! اگر بسوى خانه خدا، بىت الله الحرام، متوجه شدى، و قصد انجام حج و عمره را داشتى اولىن چىزى كه باىد انجام دهى ؛ نىت كردن از مىقات است. آنهم نىت دخول به حج ىا عمره.

و هركس بخواهد به مكه برود و قصد حج ىا عمره دارد باىد از مىقات نىت كند.

مىقات جاهاى معلومى است كه رسول الله صلى الله عليه وسلم براى كسانى كه از تمامى نقاط زمىن قصد زىارت خانه خدا را دارند تعىىن كرده است، و قبل از رسىدن به بىت الله الحرام از آنجا نىت مى كنند.

ميقات گاه ها چنين هستند
ذو الحليفه:
مىقات اهل مدىنه، و كسانى كه از آن راه به مكه مىروند، تا مسجد النبوى (13) كىلومتر فاصله دارد، وآن دورترىن مىقات از مكّه مى باشد، كه تا مكه (420) كىلومتر فاصله دارد، و در حال حاضر آن را أبىار علي س مىنامند.

الجحفة:
قرىه اى نزدىك به شهر رابغ است، در حال حاضر مردم از رابغ نىت مى كنند، چون كمى قبل از جحفه مىباشد، و تا مكه (280) كىلومتر فاصله دارد، و آنهم مىقات اهل شام و مصر و شهرهاى شمالى عربستان سعودى، و كشورهاى آفرىقاى شمالى و غربى، و كسانىكه از آن راه بروند مى باشد.

قرن المنازل:
آنرا سىل الكبىر مى نامند، و تا مكه (78) كىلومتر فاصله دارد، و آنجا مىقات اهل نجد، تمامى اهالى شرق عربستان(شىخ نشىنان خلىج)، عراق، اىران، و كسانى است كه از آن راه مى روند، و در حال حاضر مقابل و برابر آن (وادى محرم) كه در جاده (الهدا) غربى شهر طائف، كه تا مكه (75) كىلومتر فاصله دارد، مىقات اهل طائف، و كسانى است كه از آن راه مىروند و در حقىقت مىقات مستقلى نىست.

يلملم:
در حال حاضر (السعدىه) نام دارد، و تا مكه (120) كىلومتر فاصله دارد، و آنجا مىقات اهل ىمن و كسانى است كه از آن راه مى روند.

ذات عرق:
مىقات اهل عراق و ساكنان مشرق عربستان است، در حال حاضر بسبب عدم وجود راه بسوى آن مهجور مى باشد، وتا مكه(100) كيلومتر فاصله دارد، و در حال حاضر مردم از سيل كبير، و يا از ذو الحليفه نيت (احرام) مى بندند.

اما ساكنان مكّه براى اداى حج از خانه هاى شان ، و براى عمره از تنعىم، ىا هر جايى خارج از حدود حرم نىت مى كنند.

هركس قبل از اىن مىقات ها سكونت داشته باشد، مانند: ساكنان شهر جده، بحره، شرائع، و غىر از اىنها، براى حج و عمره از خانه هاىشان نىت مى كنند.

بر هر مسلمانى كه قصد حج دارد و بر اىن مىقاتها عبور مى كند واجب است كه از آنجا احرام و نىت ببندد، و اگر از آن عبور كرد و قصد حج را داشت و نىت نكرد، واجب است كه به آن مىقات برگشته و نىت كند، اگر اىنكار را نكرد، فدىه بر او واجب مى شود، و آن گوسفندى است كه باىد در مكّه ذبح شود و بين فقراى حرم توزىع گردد، و هركس در حالت فراموشى و ىا در حال خواب از مىقات عبور كرده و نىت نكرد، هرگاه به ىادش آمد واجب است كه به مىقات برگردد، و اگر اىن كار را نكند ـ چنانكه گذشت ـ بر او فدىه واجب است.

اعمالي كه حاج و معتمر در ميقات انجام ميدهد
برادر مسلمان! هرگاه از راه ماشىن و غىره به مىقات رسىدى، سنت است كه غسل كرده، تمامى بدن خود را معطر، و اگر مىسر شد ناخن هاى خود را كوتاه كن، سپس لباس احرام بپوش (دو عدد ازار و رداء سفىد و بهتر است كه نو، و يا نظىف و پاك باشد).

واجب است كه لباس احرام بدون عطر و بوى خوش باشد در غير اين صورت بايد عطر و بوى خوش آن شسته شود.

زن لباس معىن و سنتى ندارد، بلكه هر لباسى كه خواست مى پوشد، لكن لباسى محتشم (بدون زينت) مىپوشد، و از اسباب فتنه خوددارى مى كند، و زن اگر بر مردان (غىر محرم) عبور مى كند عطر و بو خوشى استعمال نمى كند.

برادر مسلمان! مستحب است كه بستن احرام و نىت، بعد از ىكى از نمازهاى فرىضه باشد، و اگر در غىر وقت نماز فرىضه بود، دو ركعت نماز سنت وضوء را ادا مىكنى.

اگر از تمامى اىنها فارغ شدى نىت كرده و مى گوئى: لبيك عمرة، اگر متمتع باشى، و يا مي گويى لبيك عمرة وحجاً، اگر قارن باشى، و يا مي گويى لبيك حجاً اگر مفرد باشى، سپس تلبىه مى گوئى چنانكه رسول الله صلى الله عليه وسلم گفتند: (لبيك اللهم لبيك، لبيك لا شريك لك لبيك، إنَّ الحمد و النعمة لك والملك، لا شريك لك). (متفق عليه).

(گوش بفرمانم، اى الله، گوش بفرمانم، تو شريكى ندارى، گوش بفرمانم، همانا ستايش و نعمت و سلطنت از آن تو است و تو شريكى ندارى).

اى برادر مسلمان! اگر قدوم تو از طرىق درىا، و ىا هواپىما بيايى، معمولاً خلبان و ناخدا هنگام نزدىك شدن به مىقات مردم را آگاه مى كند، تا براى بستن احرام و نىت كردن آماده شوند، و هرگاه به مقابل مىقات رسىدند نىت حج مى كنند، چنان كه قبلاً ذكر كردىم.

و هىچ اشكالى ندارد كه در اىن حال قبل از خارج شدن از خانه لباس احرام پوشيده شود، و به هواپىما و ىا كشتى سوار شويد، و هرگاه به مقابل مىقات رسىديد نىت دخول به نسك كرده و تلبىه بگوئيد.

و باىد حاج بسىار تلبىه بگوىد، و صداى خود را با گفتن آن بلند كند، ولى زن صداى خود را بلند نمى كند، بلكه با خود تلبىه مى گوىد، به اندازه اى كه خود و اطرافىان خود بشنوند، و همچنان تلبيه مى گويد تا اىنكه طواف عمره را شروع نماىد. و براى حاج تا اىنكه جمرة العقبة را در روز عىد رمى كند.


محظورات احرام
برادر حاج! داخل شدن تو در منسك حج و عمره چىزهائى بر تو حـرام مى گرداند كه آنرا محظورات احرام مى نماند، كه عبارتند از:
1 ـ از بىن بردن مو با تراشىدن و ىا غىره، كوتاه كردن ناخن هاى دست و پا، و اگر محرم احتىاج داشت جاىز است سر خود را بخاراند، و اگر موئى بدون قصد ىا بطور فراموشى و ىا بطور نادانى از سرش افتاد، چىزى بر او واجب نىست.

2 ـ عطر در لباس و ىا در بدن و غىره استعمال نمىكند، اما عطرى كه قبل از نىت در بدن و سر خود استعمال كرده بود، ماندن آن بعد از احرام اشكالى ندارد.

3 ـ محرم با زن خود نزدىكى و همبستر نمى شود، و با شهوت مباشرت نمى كند، و او را بوسه نمى دهد، و با شهوت به او نمى نگرد، و محرم خواستگارى نمى كند، و عقد نكاح چه براى خود و چه براى دىگران انجام نمىدهد، تا هنگامىكه محرم است.

4 ـ محرم دستكش نمى پوشد.

5 ـ محرم از كشتن حيوان يا أذىت و كمك به صىد چيزى منع شده است، مانند: خرگوش، كبوتر و اگر صىد داخل حدود حرم باشد بر همه كس چه محرم يا غىر محرم حرام است.

6 ـ بر مرد پوشىدن قمىص(جامه) يا هرگونه دوختنى بر تمامى جسم، و ىا بر بعضى از آن حرام است، مانند: زىر شلوار، پىراهن داخلى، عمامه، كلاه، و موزه، ولى اگر كسى احرامى ندارد، ىا فراموش كرده بود و در هواپىما بود، هر لباسى را بصورت ازار بپوشد، و اگر پىدا نكرد زىر شلوار مى پوشد، و همچنىن اگر نعلىن پىدا نكرد، موزه(خف) مىپوشد، و إن شاء الله هىچ اشكالى در آن نىست.

و محرم مى تواند هر نعالى كه احتىاج داشته باشد بپوشد، و همچنىن ساعت مچى، انگشتر، عىنك، گوشى و كمربندى كه پول و چىزهاى دىگر در آن نگه مى دارد اشكالى ندارد.

7 ـ بر مرد محرم پوشىدن سر با چىزى كه به آن چسپىده باشد مانند احرامى، و عمامه و غتره (دستمال)، و كلاه حرام است.

ولى اگر چتر، ىا خىمه، ىا سقف ماشىن، ىا امتعهء خود را بر بالاى سر حمل كند، اشكالى ندارد، و اگر محرم سر خود را از روى فراموشى و ىا جاهلانه پوشىد، در حال تذكر باىد آنرا از سر بردارد، و هىچ چىزى بر او واجب نمىشود.

8 ـ بر زن محرم حرام است كه دستكش بپوشد، و چهره خود را با نقاب(روبند) پوشىده و چشمهاىش را باز كند، همه اىنها در وقت احرام حرام است، بلكه بر زن واجب است كه صورت خود را با روپوش شرعى(اسلامى) در حال عبور بر مردها، ىا عبور مردها بر او در تمامى حالتها؛ چه در حالت احرام و چه در غير آن، بپوشاند.

كندن و برىدن درختان و گىاهان(كاشته نشده) حرم بر محرم و غىر محرم حرام است، و هر چيزى كه در حرم پيدا شود نبايد برداشت مگر براى معرفى كردن آن.

برادر ممكن است احتىاج به تغىىر لباس احرام و ىا پاك كردن آن، و ىا شستن سر و بدن خود داشته باشى، هىچ اشكالى در اىنها نىست، اگر هم موئى بدون عمد افتاد بر تو چىزى واجب نمى شود.

حاج گرامى! هنگام داخل شدن در نسك بر تو واجب مى شود كه از گناهان دورى كنى، و ذكر خدا و تلبىه را بسىار بگوئى، و از غىبت و عىب جوئى، و سخن چىنى، و دعوا كه بسىـار مىـان بعضى از مـردم رخ مى دهد ـ خدا آنها را هداىت كند ـ و حج و عمره را فاسد مى كند برحذر باش.

همچنين بر تو واجب است كه چشمان خويش را فرو گيرى، و گوش خويش را از شنيدن حرام نگه دارى، و به سوى خداى خود توجه كنى، و تلبيه را ادامه داده و ذكر و ياد خدا كرده و قرآن تلاوت نمايى، فقط به عبادت و ذكر خدا مشغول باش،  از خدا براى تو خواهان قبول و يارى هستيم، و از خدا بهترين اعمال و بهترين حاجات خواهانيم.

دخول مكه و مسجد الحرام
برادر مسلمان! رسول الله صلى الله عليه وسلم وقتى به مكه مكرمه رسىدند غسل نمودند. (متفق عليه)، پس هنگام رسىدن به مكّهء مكرمه غسل نمودن سنت است، و نزدىك حرم اماكن بسىارى براى وضوء و غسل آماده شده است، از خدا خواهانىم اجر كسىكه به اىن اماكن امر كرده تا براى مىهمانان خانه خدا آماده شود در ترازوى اعمال نىك او قرار دهد.

بعد از آن براى انجام اداى عمره به مسجد الحرام رفته به سوى كعبه متوجه مى شوى در حالىكه تلبىه مىگوئى.

در حال دخول به مسجد الحرام پاى راست خود را جلو گذاشته و مى گوئى: ((بسم الله والصلاة (ابن السني وصححه الألباني) والسلام على رسول الله، اللهم افتح لي أبواب رحمتك (مسلم)، أعوذ بالله العظيم، ووجهه الكريم، وسلطانه القديم، من الشيطان الرجيم)). (أبوداود، وصححه الألباني).

(به نام خدا و درود و سلام بر رسول الله صلى الله عليه وسلم، الهى! درهاى رحمت خود را بر من بگشا، به خداوند بزرگ و وجه و روى گرامى، و قدرت قديم و و ازلى او، از بدى شيطان رانده شده پناه مى برم).

و اىن دعا در هنگام دخول همهء مساجد گفته مىشود.
سپس بسوى كعبه رفته تا طواف عمره را شروع كنى، و واجب است كه با وضوء باشى، و بر مرد سنت است كه احرام خود را بطور (اضطباع)  تا آخر طواف بپوشد، ىعنى وسط رادء را زىر بغل راست كرده و شانه خود را آشكار نماىد، و دو طرف آنرا بر شانه چپ قرار دهد.

و تلبىه با شروع به طواف قطع مى شود.

طواف عمره
توصيف طواف عمره: به حجر الأسود آمده و با دست راست آن را گرفته بوسه دهد، و اگر استلام آن مىسر نشد با دست راست بسوى آن اشاره كرده و لازم نىست دست خود را بوسىد، و مى گوىد: الله أكبر(بخاري)، اگر بگوىد بسم الله، والله أكبر بهتر است (موقوف بر ابن عمر، رواه البيهقي5/79، وابن حجر: التلخيص الحبير 2/247، با سند صحيح)، و در آغاز طواف گفتن اىن دعا مستحب است: ((اللهم إيماناً بك، وتصديقاً بكتابك، ووفاءً بعهدك، واتباعاً لسنة نبيك محمد ص)). (منبع سابق).

(بار الهى! با ايمان به تو، و تصديق به كتاب تو (قرآن)، و وفا نمودن به عهد و پيمان تو، و پيروى از سنت پيامبر تو محمد ص شروع مى كنم).

براى عمره كننده بهتر اىن است كه مزاحم مردم نشود، و آنها را هُل ندهد، و آنها را كتك نزد و دشنام ندهد و آزار و اذيت نكند، چون اىنها اشتباهاتى است كه با آن هىبت و عظمت عبادت از بىن مىرود.

سپس طواف را هفت شوط از نزد حجر الأسود شروع كرده، كعبه را بر دست چپ خود قرار دهد، استغفار كنان و دعا كنان به هر چه بخواهد، و ىا تلاوت قرآن، همه اىنها بدون بلند كردن صدا باشد، نه چنانچه بعضى از مردم آنرا انجام مى دهند و صداى خود را بلند مىكنند، چون اىن باعث تشوىش برادران دىگر مى شود.

اگر به ركن الىمانى رسىدى و گرفتن آن مىسر شد، با دست راست آنرا بگىر، ولى آنرا نبوس و به آن مسح مكن، چنانچه بعضى مردم انجام مىدهند، چون اىن از رسول الله صلى الله عليه وسلم وارد نشده است، و اىنرا در هر شوط از طواف انجام مىدهى، و اگر گرفتن ركن الىمانى مىسر نشد بدون اشاره و بدون گفتن تكبىر عبور كن.

سنت است كه بىن ركن الىمانى و حجر الأسود اىن دعا را بگوئى:
"پروردگار ما در این دنیا به ما نیکی داده است و در آخرت ما خوب هستیم و عذاب آتش را انجام داده ایم."

(پروردگارا! در دنيا و آخرت به ما نيكى عطا فرما و ما را از عذاب دوزخ، نجات ده).

و همچنىن هفت دور را با شروع از حجر الأسود و با انتهاى به آن انجام دهد، و با عبور به حجر الأسود آنرا گرفته و مى بوسد، و مى گوىد: الله أكبر، و اگر گرفتن و بوسىدن آن مىسر نشد، وقتى به مقابل آن رسىد با دست راست به آن اشاره كرده و ىكبار تكبىر مى گوىد.

در سه شوط اول طواف قدوم كمى تندتر راه برود، كه آنرا الرمل گوىند، ، و اگر مىسر نشد اشكالى ندارد، چون سنت است.

برادر مسلمان! اگر طواف را به پاىان بردى، شانه ات را بپوشان، و سنت است كه اگر مىسر شد دو ركعت نماز به صورت كوتاه، در پشت مقام ابراهىم ادا كنى، و اگر بسبب ازدحام پشت مقام ابراهىم مىسر نشد، در هر جا از حرم آن را ادا كن، در ركعت اول بعد از فاتحه سوره كافرون.

و در ركعت دوم بعد از فاتحه سوره اخلاص.

خوانده مىشود، و اگر غىر از اىن دو سوره خوانده شد اشكالى ندارد.

بدان كه رسول الله صلى الله عليه وسلم هنگام پاىان بردن طواف به چاه زمزم رفته و از آن نوشىدند، پس مستحب است هرگاه از طواف فراغت ىافتى به چاه زمزم رفته و از آب آن بنوشى، ىا از كلمن هاى مخصوص آب زمزم بنوشى.

و اگر مىسر شد به حجر الأسود برگشته و آنرا استلام كنى، و اگر جمعيت زياد باشد، باىد آنرا ترك كرد.



چگونگي حج وعمره وزيارت با دعا 2013_110
الرجوع الى أعلى الصفحة اذهب الى الأسفل
https://almomenoon1.0wn0.com/
أحمد محمد لبن Ahmad.M.Lbn
مؤسس ومدير المنتدى
أحمد محمد لبن Ahmad.M.Lbn


عدد المساهمات : 50640
العمر : 72

چگونگي حج وعمره وزيارت با دعا Empty
مُساهمةموضوع: رد: چگونگي حج وعمره وزيارت با دعا   چگونگي حج وعمره وزيارت با دعا Emptyالأحد 04 أغسطس 2019, 6:29 pm

بعضي از اشتباهات و خطاها در اثناي طواف
 بعضى از حجاج هنگام طواف اشتباهاتى انجام مىدهند كه باىد از آن برحذر بود:
بعضى از طواف كنندگان به داخل حجر اسماعىل ؛ رفته، ولى قول صحىح اىن است كه طواف داخل حجر اسماعىل ؛ باطل است، و هركس اىنرا انجام داد باىد به اندازه هر شوط آنرا اعاده كند، چون حجر اسماعىل ؛ جزوى از كعبه است، ومسلمان مأمور است تا دور كعبه را طواف كند نه داخل آن را.

بعضى از طواف كنندگان نه تنها تمامى اركان و نبش كعبه، بلكه به تمامى دىوارهاى كعبه، و مقام ابراهىم ؛ دست كشيده و مسح مى كنند، و رسول الله صلى الله عليه وسلم غىر از حجر الأسود و ركن الىمانى چىز دىگرى را استلام نكردند.

بعضى ها در اثناى طواف صداى خود را بلند مىكنند، و مزاحم برادران دىگران مى شوند، و همچنىن براى بوسىدن حجر الأسود و نماز خواندن پشت مقام ابراهيم، و در بعضى وقتها براى بوسىدن آن دعوا و مخاصمه مى شود، و اىن درست نىست، و مىان زنان و مردان اختلاط بوجود مىآىد، و اىن فتنه و اذىت مسلمانان است، و زدن و دشنام به دىگران جاىز نىست، و باىد اخلاق انسان در مقابل اشتباهات دىگران و اساءت آنان در اىن جا گذشت و بخشش باشد.

بعضى ها براى هـر شوط دعاى وىژه اى از كتابهاى خاصى مى خوانند، كه اىن ىك نوع بدعت بشمار مىرود، و از رسول الله صلى الله عليه وسلم هىچ دعائى بجز كه بىن ركن الىمانى و حجر الأسود گفته مى شود، چىز دىگرى وارد نشده است.

و از پىروى رسول اكرم ص اىن است كه هىچ دعاى خاصى در شوط اول تا شوط هفتم نخوانى، و در آخر اىن كتاب چند دعاى برگزىده از قرآن كريم و سنت پىامبر ص آورده اىم تا با آن ها دعا كنى و تو را از خواندن دعاهاى ديگر بى نياز مى كند.

سعي عمره
اى برادر! سپس به سوى صفا و مروه متوجه مىشوى، و آنهم دو كوهى است كه هاجر همسر إبراهىم ؛ هنگامى كه تشنگى بر پسرش اسماعىل ؛ شدت گرفت بر آن بالا رفت تا دنبال آبى بگردد، و از صفا پائىن آمده و كمى راه رفته سپس كمى دوىده، سپس باز راه رفته تا اىنكه به كوه مروه مى رسىد، و از آن بالا مىرفت، تا كسى را پىدا كند و آب براى خود و پسرش بىاورد، تا اىنكه خدا فرج آورد و آب از نزد اسماعىل ؛ بىرون آمد.

برادر عمره كننده! اگر به كوه صفا نزدىك شدى اىن آىه را تلاوت كن: (إِنَّ ٱلصَّفَا وَٱلۡمَرۡوَةَ مِن شَعَآٮِٕرِ ٱللَّهِ‌ۖ فَمَنۡ حَجَّ ٱلۡبَيۡتَ أَوِ ٱعۡتَمَرَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيۡهِ أَن يَطَّوَّفَ بِهِمَا‌ۚ وَمَن تَطَوَّعَ خَيۡرً۬ا فَإِنَّ ٱللَّهَ شَاكِرٌ عَلِيمٌ) (البقرة: 158).

اىن آىه را در وقت نزدىك شدن به كوه صفا قبل از بالا رفتن تلاوت مى كنى، و غىر از اىنجا بداىت شوط اول در جاى دىگر تلاوت نمى شود، و در هر شوط تكرار نمى شود، سپس به كوه صفا بالا برو، و لازم نىست تا آخر كوه بالا روى، بلكه كمى از آن كافى است تا اىنكه زمىن هموار شود، سپس به سوى كعبه متوجه شده بـگو: ((الله أكبر، الله أكبر، الله أكبر، لا إله إلا الله وحده لا شرىك له، له الملك وله الحمد، وهو على كل شىء قدىر، لا إله إلا الله وحده، أنجز وعده، ونصر عبده، وهزم الأحزاب وحده)).

الله بزرگ است (سه بار)، به جز الله، معبود ديگرى بحق وجود ندارد، يگانه است و شريكى ندارد، پادشاهى از آن اوست، وستايش مخصوص اوست، او بر هـر چيـز توانا است، بجـز او معبـود ديگرى بحق وجود ندارد، يگانه است، اوست كه وعـده اش را تحقق بخشيد، و بنده اش را پيروز كرد، و به تنهايى گروه ها را شكست داد.

اىن ذكر را سه بار تكرار كرده و بىن آنها از خىر دنىا و آخرت براى خود و دىگران مى خواهى، و اگر از سه بار كمتر باشد إن شاء الله اشكالى ندارد.

و دست خود را بلند مكن مگر در حال دعا، و در حال تكبىر لازم نىست آنرا بلند كرد.

سپس از كوه صفا پاىىن آمده به طرف كوه مروه بطور عادى راه رفته، خدا را ىاد كرده و براى خود و اهل و برادران مسلمان دعا مىكنى وقتى كه به اولين نشان سبز رنگ رسىدى، در اىنحال كمى دوىده تا به نشان دوم برسى، تا آنجائى مى توانى، سپس راه رفته تا به كوه مروه برسى، و هنگام رسىدن به كوه مروه بالا رفته رو به قبله مى كنى، و آنچه را كه در كوه صفا انجام دادى آنرا تكرار مى كنى آنهم عبارتست از: سه بار: ((الله أكبر، الله أكبر، الله أكبر، لا إله إلا الله وحده لا شريك له، له الملك وله الحمد، وهو على كل شىء قدير، لا إله إلا الله وحده، أنجز وعده، ونصر عبده، وهزم الأحزاب وحده))، و بىن آنها دعا مى كنى.

سپس رفته تا اىنكه به نشان سبز برسى، و همچنان كه ذكر شد انجام مىدهد تا به كوه صفا برسد.

و همىنطور سعى را هفت بار انجام بدهد و شوط هفتم بايد به كوه مروه پاىان يابد، هر بار كه از كوه صفا به مروه رفت، ىك شوط، و از كوه مروه به صفا، ىك شوط بحساب مى رود.

آرام راه رفتن در ابتداى سعى اشكالى ندارد، و اگر خسته شدى استراحت كن، و ىا با گارى آنرا بپاىان برسان، اگر وقت نماز رسىد و در سعى بودى، نمازت را ادا كن و از همانجا كه سعى را قطع كرده اى آنرا ادامه مىدهى.

و در اثناى سعى مستحب است كه انسان وضوء داشته باشد، و اگر سعى كرد و در حال طهارت نبود، سعى او صحىح است، همچنىن زن اگر حىض داشت ىا نفاس بود، سعى او درست است، چون در سعى طهارت شرط نىست، بلكه مستحب است.

آخرين اعمال عمره
برادر مسلمان! بعد از هفت شوط سعى كه از كوه صفا شروع شده بود و در كوه مروه به پاىان رسىد، موى سر خود را تىغ مى زنى، اگر نسك تو متمتع بود، و وقت حج نزديك نباشد، اگر براى حج وقت كافى باشد كه موى سرت بلند شود، اگر وقت حج نزديك بود موى سر خود را كوتاه مى كنى، و بايستى كوتاه كردن مو شامل تمامى سر شود، نه مانند بعضى از مردم كه فقط به كوتاه كردن بعضى از موى سر اكتفا مى كنند.

زن از هر زلفهء خود به اندازهء ىك بند انگشت موى خود را كوتاه مى كند.

برادر مسلمان! اگر سر خود را تراشىدى و ىا كوتاه  كردى، چنانكه خدا امر فرموده، و رسول الله صلى الله عليه وسلم سنت كرده است، عمره ات به پاىان رسىده است، و نسك خود را اتمام كرده اى، و بعد از اىن همه چىز كه قبل از پوشىدن احرام از محظورات احرام بر تو حرام شده بود، بر تو حلال مى شود، و لباس خود را مى پوشى، و عطر استعمال مى كنى، و همسرت بر تو، و هم چنين ساير محظورات احرام بر تو حلال مى شود.

ولى برادر حاج اگر حج تو قارن و ىا مفرد باشد موى سر خود را تراشىده ىا كوتاه نمى كنى، بلكه در احرام خود باقى مى مانى تا اىنكه روز عىد از احرام بىرون آمده حلال شوى.

اعمال حاج در روز ترويه (8 ذي حجه)
روز هشتم (8) ذى حجه بـر حاج متمتع مستحب است كه از محل سكونت خـود قبـل از زوال آفتـاب احـرام ببندد، و اهـل مكّه اگر خواستند به حج بروند از خانه هاىشان احرام مى بندند.

ولى قارن و مفرد كه حلال نشده بودند آنها بر احرام خود باقى هستند.

متمتع و كسىكه بخواهد به حج برود احرام بسته همه اعمالى كه نزد مىقات انجام داده بود از غسل و نظافت و بوخوشى و غىره دوباره انجام مى دهد، سپس براى حج در قلب خود نىت كرده مى گوىد: (لبيك حجاً) سپس تلبىه را شروع مى كند: ((لبيك اللهم لبيك، لبيك لا شريك لك لبيك إن الحمد والنعمة لك والملك، لا شريك لك)).

و تمامى حجاج متمتع و قارن و مفرد در اىن روز قبل از زوال به صحراى منى مى روند و در آنجا نماز ظهر و عصر  هر كدام را دو ركعت در وقت خود، و نماز مغرب را سه ركعت در وقت خود، و نماز عشاء دو ركعت در وقت خود، و فجر روز نهم دو ركعت مى خوانند.

برادر حاج! مستحب است كه شب عرفه در منى صبح كنى چنانكه رسول الله صلى الله عليه وسلم انجام دادند، و وقتى نماز صبح را ادا كردى تا طلوع آفتاب منتظر شوى، و بعد از طلوع آفتاب تلبىه گوىان، و تكبىر گوىان به سوى عرفات بروى.

اعمال روز عرفه (9) ذي حجه
روز عرفه روز مباركى است خداوند به سبب فراوانى خىرات در آن، و نزول فرشتگان رحمت در آن روز، در قرآن به آن سوگند خورده است، هيچ وقت شىطان حقىرتر و پست تر از اين روز دىده نشده است.

هرگاه به عرفه رسىدى مستحب است كه ـ اگر براىت مىسر شد ـ در درّه (وادى نمره) تا زوال آفتاب بمانى، چنانكه رسول الله صلى الله عليه وسلم آنرا انجام دادند، و اگر مىسر نشد اشكالى نـدارد كه در هر جاى دىگر داخل حـدود عرفه، ـ چنانكه با علامت ها و نشانه ها و تابلوهاى ارشادى بىان شده ـ بمانى.

پـس از طلـوع آفتـاب، تـا غـروب آفتـاب در عـرفـه مى مانى، و قت خود را در تلبىه و دعا و استغفار و ذكر خدا مى گذرانى، هنگام زوال آفتاب و دخول وقت ظهر، بر امام سنت است كه خطبه اى شامل كه بىان كننده همهء چىز در آن روز و روز بعدى باشد بخواند، و مردم را وعظ و پند دهد و نصيحت كند، و به احكام اسلام تذكر دهد، و آنچه بر مسلمان مقابل خدا و خانواده و برادران مسلمان خود واجب است بىان كند، چنانكه رسول الله صلى الله عليه وسلم چنىن انجام دادند.

سپس نماز ظهر و عصر را قصراً و جمعاً در وقت ظهر با ىك اذان و دو اقامه ادا مىكند، و قبل از نماز ظهر و بىن نماز ظهر و عصر و بعد از نماز عصر هىچ نماز دىگرى ادا نمى شود.

برادر حاج! و هنگامى كه نماز را به پاىان رساندى، در اىن لحظات خدا را بسىار ذكر كن، تا اىن فرصت بزرگ از تو فوت نشود، و بسىار دعا و ذكر خدا و تسبىح و تحمىد و تهلىل و توبه و استغفار كن، تا اىنكه آفتاب غروب كند، و در حال دعا كردن دو دست خود را بلند كن در حالى كه روىت به قبله است، و در حالى كه در خضوع و خشوع و فروتنى باشى، رسول الله صلى الله عليه وسلم مىفرماىد: ((خير الدعاء دعاء يوم عرفة، وخير ما قلت أنا والنبيون من قبلي: لا إله إلاَّ الله وحده لا شريك له، له الملك وله الحمد وهو على كل شيء قدير)).

بهترىن دعا دعاى روز عرفه است، و بهترىن چىزى كه من و پىامبران پىش از من گفته اند: ((لا إله إلاَّ الله وحده لا شريك له، له الملك وله الحمد وهو على كل شيء قدير)). (الترمذي، وحسنه الألباني في صحيح الترمذي 3/184).

هيچ معبودى بجز الله بحق وجود ندارد، يكتاست و شريكى ندارد، پادشاهى و حمد از آنِ اوست، و او بر هر چيز تواناست.
و از خداوند خىر دنىا و آخرت را بخواه.

و از اعمالى كه اجر و ثواب را در اىن موقف بزرگ از بىن مى برد بر حذر باش.

اشتباهاتي كه در روز عرفه رخ مي دهد
بعضى از حجاج در روز عرفه اشتباهاتى انجام مىدهند و ما آنرا ذكر مى كنىم تا از آن برحذر باشى.
1 ـ بعضى از حجاج خارج از حدود عرفه مى نشىنند، در حالىكه با نشانه ها حدود آن معين شده است، آنها ارشاد و راهنمائى مى شوند، ولى چون عجله دارند تا از عرفه بىرون روند قبول نمى كنند، و اىن ركن بزرگ را از بىن مى برند، رسول الله صلى الله عليه وسلم مى فرماىد: ((الحج عرفة)). (أبوداود والترمذى).

حج همان روز عرفه و نزول در عرفه است.
2 ـ بعضى از حجاج براى رسىدن به جبل الرحمه خود را به زحمت مى اندازند، و خود را به كوه و سنگ هاى آن مى مالند و معتقدند كه براى آن وىژگى خاصى است، در حالىكه اىن ىك نوع بدعت است باىد از آن اجتناب ورزىد، و براى حاج كافى است كه داخل حدود عرفه در هر جا كه باشد باىستد.

3 ـ بسىارى از حجاج در روز عرفه به شوخى و خنده و سخنانى بى فاىده مشغول مى شوند، و ذكر خدا و دعا و استغفار را در اىن موقف بزرگ ترك مى كنند.

4 ـ بعضى از حجاج در حال دعا كردن رو به كوه كرده و قبله را پشت سر خود، ىا در دست راست، ىا دست چپ خود قرار مى دهند، ولى سنت اىن است كه اگر مىسر شد كوه را بىن خود و بىن قبله قرار داد، و اگر مىسر نشد ـ غالباً چنىن خواهد بود ـ بسبب ازدحام زياد ـ سنت اىن است كه در حال دعا رو به قبله كند، اگر كوه جلو حاج نباشد.

5 ـ بعضى از حجاج قبل از غروب آفتاب از عرفات خارج مى شوند، و اىن جاىز نىست، و باىد حاج از عرفات خارج نشود تا اىنكه آفتاب غروب كند، تأسى و اقتدا به رسول الله صلى الله عليه وسلم كند چنانكه فرمودند: ((خذوا عنى مناسككم)).

مناسك خود را از من بىاموزىد.
6 ـ بعضى از حجاج در خروج از عرفه عجله كرده و تلبىه را فراموش مى كنند، و تمام تلاش او اىن است كه هر چه زودتر به مزدلفه برسد، و اولى و افضل اىن است كه با سكونت و وقار رفته و در جايى كه ازدحام نيست، عجله كند، و در مكان ازدحام با آرامش راه برود، و تلبىه بگوىد.

ماندن شب در مزدلفه:
بعد از غروب آفتاب روز عرفه حجاج بسوى مزدلفه بحركت در مى آىند، و اولىن چىزى كه حاج باىد وقت رسىدن به مزدلفه انجام دهد اداى نماز مغرب با عشاء جمع و قصر(سه ركعت نماز مغرب و دو ركعت نماز عشاء) است، و آن شب را در مزدلفه بماند، و حرىص باش تا زود بخوابى تا هنگام برخواستن براى اداى بقىه مناسك حج روز عىد زرنگ و نشىط باشى.

پس هرگاه كه صبح طلوع كرد دو ركعت نماز صبح خوانده سپس بسوى مشعر الحرام كه كوهى در مزدلفه است رفته و نزد آن باىست و در حال حاضر نزد آن كوه مسجدى بنا شده است، و ىا در هر جاى دىگر از مزدلفه رو به قبله اىستاده و دعا كن و تكبىر و تهلىل و كلمه توحىد را بگو و دست خود را بلند كرده بسىار دعا كن، و همچنان دعا را ادامه بده تا اىنكه هوا كاملاً روشن شود.

و هرگاه كاملاً صبح روشن شد، قبل از طلوع آفتاب از مزدلفه بسوى منى حركت كن، اگر مىسر باشد.

سنت است كه فقط هفت سنگرىزه براى رمى جمرة العقبة روز عىد از مزدلفه جمع كنى، ولى بقىهء سنگرىزه ها از منى جمع مىشود، اىن بهتر است، و از هر جا كه سنگرىزه ها برداشته شود جاىز است، اما بسىارى از مردم معتقدند كه باىد سنگرىزه ها از مزدلفه جمع شود، و اىن اعتقاد صحىح نىست، بلكه از هر دو جا (مزدلفه و منى) جاىز است.

و اىن سنگرىزه ها از دانهء نخود كمى بزرگتر است، و رسول اكرم ص از غلو و زىاده روى در دىن، و از اىنكه حجم اىن سنگرىزه ها بزرگ باشد نهى فرموده اند. (النسائى، وابن ماجه، وأحمد وغىرهم، وصححه الألبانى).

و هرگاه سنگرىزه ها را از مزدلفه جمع كردى با رعاىت بسوى مزدلفه برو، و بسىار تلبىه بگو، و مستحب است هرگاه به وادى محسّر، كه درّه اى بىن مزدلفه و منى است رسىدى در سىر و حركت خود تند بروى، ولى بدون اذىت و آزار دىگران، چنان كه رسول الله صلى الله عليه وسلم آنرا انجام دادند، (مسلم).

و رسول الله صلى الله عليه وسلم براى زنان و بچه ها در شب مزدلفه رخصت داده تا آخر شب بعد از ناپدىد شدن مهتاب براى رمى جمره العقبه از مزدلفه به منى بروند. در حالىكه ربع شب و ىا نزدىك به ربع آن باقى مانده است. (روايت بخارى، ومسلم، وديگرى روايت أبو داود ونسائى).

و اىن حكم خاص و وىژه به اىنهاست، اما مردانى كه تحمل زحمت دارند، بر آنها واجب است كه بعد از طلوع آفتاب جمره العقبه را رمى كنند، تا اينكه به رسول الله صلى الله عليه وسلم.تأسى و اقتداء كرده باشند.



چگونگي حج وعمره وزيارت با دعا 2013_110
الرجوع الى أعلى الصفحة اذهب الى الأسفل
https://almomenoon1.0wn0.com/
أحمد محمد لبن Ahmad.M.Lbn
مؤسس ومدير المنتدى
أحمد محمد لبن Ahmad.M.Lbn


عدد المساهمات : 50640
العمر : 72

چگونگي حج وعمره وزيارت با دعا Empty
مُساهمةموضوع: رد: چگونگي حج وعمره وزيارت با دعا   چگونگي حج وعمره وزيارت با دعا Emptyالأحد 04 أغسطس 2019, 6:31 pm

اعمال روز (10) ذي حجه (روز عىد).
روز دهم ذى حجه، روز عىد مسلمانان در تمامى دنىاى اسلام است، با سرور و مسرت و خوشحالى آنرا استقبال مىكنند، و آن روز حج أكبر است، چون بسىارى از اعمال حج در آن رخ مىدهد مانند: رمى، ذبح هدى، تراشىدن سر، طواف كعبه، و سعى بىن صفا و مروه.

برادر حاج! هرگاه صبح روز عىد به منى رسىدى چهار عمل انجام مى دهى كه عبارتند از:
1 ـ بسوى جمرة العقبة كه آخرىن جمره بطرف مكّه است رفته، و در آنجا تلبىه را قطع كرده، و منى را در دست راست خود قرار ده، و قبله را در دست چپ، و جمره را مقابل خود و آنرا با هفت سنگرىزه پشت سر هم رمى كرده، و با پرتاپ هر سنگرىزه تكبىر بگو.

و اىن تنها جمره اى است كه روز عىد رمى مىشود، اما بقىه روزها رمى جمره ها بعد از زوال آفتاب خواهد بود.

و جاىز نىست كه بىشتر و ىا كمتر از هفت سنگرىزه جمره را رمى كنى، و از غلو بر حذر باش، چون بعضى از حجاج با سنگ هاى بزرگ، با كفش و غىره آن را رمى مى كنند، و از مزاحمت، و زد و خورد، و آزار و اذىت برادران مسلمان براى رمى جمره بر حذر باش، چون خداوند عبادت و طاعت خود را با اذىت و آزار برادران مسلمان قرار نداده است.

و از افعالى كه بعضى مردم انجام مى دهند بر حذر باش، آنهم اىنكه ىكبار همهء سنگرىزه ها را ىكدفعه پرتاب مىكنند، و هر كس اىنكار را كرد مانند اىن است كه فقط يك سنگريزه پرتاب كرده است، و باىد سنگرىزه هاى اطراف خود را جمع كرده و بقىهء هفت بار را تكمىل كند، و همچنىن كسى كه چىزى از سنگرىزه ها را گم كرد از اطراف خود سنگرىزه را جمع مى كند، اگر هم نزدىك جمره ها باشد.

و همچنىن از افعال بعضى از مردم نىز بر حذر باش، كه هنگام پرتاب كردن سنگريزه بسوى جمره ها صداى خود را بلند كرده و فحش و دشنام مى دهند معتقدند كه شىطان را رمى مى كنند، و اىن اعتقاد باطل است، زىرا جمرات باىستى با فروتنى و آرامش و با ذكر خدا و دعا پرتاب شوند، و خداوند رمى جمرات را براى برپا داشتن ذكر و ىاد خود شرع نموده است.

باىد حاج در پرتاب جمرات مواظب باشد چون بعضى از حجاج ستون را رمى مى كنند، در حالىكه باىستى سنگرىزه ها در حوض بىفتد، چون ممكن است در حال پرتاب ستون، سنگرىزه خارج از حوض بىفتد كه اىن از اشتباهات حجاج بشمار مى رود، و مقصود از پرتاب كردن، افتادن سنگرىزه ها در حوض است، نه خوردن و اصابت كردن آنها به ستون.

2 ـ اگر از رمى جمره فارغ شدى، و حج متمتع و ىا قارن بودى، هدى را ذبح كن، و از آن گوشت بخور و به فقراء صدقه كن، و به كسانى كه دوست دارى هدىه كن، حال چه ذبح در منى باشد كه بهتر است، ىا در مكه باشد، و خارج از حدود (مرز) مكه ذبح نمى شود.

3 ـ و هرگاه از ذبح هدى فارغ شدى، موى سر خود را كوتاه كن و بهتر اىن است كه آنرا با تىغ بزنى، چون رسول الله صلى الله عليه وسلم براى كسىكه موى خود را تىغ مىزند سه بار دعاى مغفرت كردند، و فرمودند: ((اللهم اغفر للمحلقين، اللهم اغفر للمحلقين، اللهم اغفر للمحلقين)). ثم دعا للمقصرين مرة واحدة. (البخارى ومسلم).

پروردگارا! حلق كنندگان(كسانى كه موى سر را تىغ مى زنند) مورد بخشش قرار بده، و سه بار آنرا تكرار كرد، سپس براى كسانى كه موى سر را كوتاه مى كنند يكبار دعا كرد.

و زن از هر زلفهء خود به اندازهء ىك بند انگشت موى خود را كوتاه مىكند.

برادر حاج! اگر جمرة العقبة رمى كردى، و موى سر را تىغ زده و ىا كوتاه نمودى، همه چىز بر تو حلال خواهد شد، مگر نزدىكى با زن، و اىنرا تحلل اول مى نامند.

و در اىنحال سنت است كه خود را تمىز كرده و عطر زده و بهترىن لباس هاىت را بپوشى.

4 ـ برادر حاج! هرگاه از رمى جمره و ذبح هدى، و تىغ زدن سر و ىا كوتاه كردن آن فارغ شدى بسوى مكه رفته و طواف كن كه آنرا طواف الإفاضه و ىا طواف زىارت گوىند، و صفت آن همانند طواف عمره و ىا طواف قدوم كه قبلاً ذكر شد مى باشد، ولى در آن الرمل (ىعنى كمى دوىدن با نزدىكى پاها)، و اضطباع وجود ندارد، و طواف مى كنى در حالىكه با وضو هستى و لباس خود را پوشىده اى، و هنگامى كه از طواف فارغ شدى اگر امكان پذىر بود پشت مقام إبراهىم ؛ دو ركعت نماز بخوان، در حالىكه در اىن وقت بر حاج مشكل است كه پشت مقام إبراهىم ؛ نماز بخواند، آنهم بسبب شلوغى و ازدحام شديد، پس بهتر است كه از مقام دور شود تا نه به مردم اذيت رساند، و نه مردم او را اذىت و آزار دهند، و از آب زمزم بنوش همچنانكه قبلاً ذكر كردىم، سپس بسوى كوه صفا رفته و هفت بار بىن صفا و مروه سعى كن، چنانكه در صفت عمره گذشت، و اىن سعى بر شخص متمتع واجب است، چون سعى اول او براى عمره بود، و اىن سعى براى حج اوست.

ولى بر شخص قارن و مفرد، فقط ىك سعى واجب است، پس اگر در طواف قدوم سعى كرده است براى او از سعى افاضه كافى است و لازم نيست دوباره سعى كند، و اگر قارن و مفرد در قدوم خود سعى نكره اند سعى بر اىشان واجب مى شود.

جاىز است كه طواف إفاضه را ىك و ىا دو روز به تأخىر اندازى، ىا اىنكه آنرا در پاىان مناسك حج و هنگام خروج از مكّه با طواف وداع انجام دهى، و ىك سعى انجام مى شود.

برادر حاج! اگر جمرة العقبة را رمى كردى، و موى خود را تىغ زده و ىا كوتاه كردى، و طواف افاضه را انجام دادى، و سعى براى كسى كه سعى بر او واجب است انجام داد، همه چىز حتى زن بر او حلال مىشود، و اىن را تحلل دوم مى نامند.

بهتر است كه برادر حاج اىن چهار چىز را بطور ترتىب چنانكه وارد شده انجام دهد، اول رمى جمرة العقبة، سپس ذبح هدى، بعد تىغ زدن مو و ىا كوتاه كردن آن، سپس طواف، و بعد از آن سعى براى متمتع، و شخص قارن و مفردى كه با طواف قدوم سعى نكرده باشد.

اىن چنىن رسول الله صلى الله عليه وسلم در حجة الوداع انجام دادند.

ولى اگر چىزى بر چىز دىگر تقدىم و ىا تأخىر افتاد هىچ اشكالى ندارد و إن شاء الله حج صحىح است.

چون ىاران از رسول اكرم ص در روز عىد پرسش مى كردند كه تىغ زدن را بر ذبح هدى تقدىم داشته، و ىا طواف را بر رمى جمره تقدىم داشته اند … تا آخر و در جواب آنها حضرت ص مى فرمودند: ((افعل ولا حرج)) انجام ده كه هىچ اشكالى ندارد، و اىن بر اين دلالت مىكند كه خداوند بر بندگانش آسان مى گيرد، و نشانهء رحمت و شفقت اوست.

خداىا سپاس براى تو است كه آسان گردانىدى و راه را بر بندگان آشكار نمودى.

اعمالي كه حاج در روزهاي تشريق انجام ميدهد
برادر حاج: روزهاى تشرىق (11، 12 ،13) است كه روزهاى خوردن وآشامىدن و ذكر و ىاد خداست و روزه گرفتن در اين روزها جاىز نىست، مگر براى كسى كه هدى پىدا نكرده باشد.

در اىن روزها چىزهاىى بر تو واجب مى شود كه عبارتند از:
1 ـ سه شب را در منى ماندن، و ىا دو شب براى كسىكه عجله داشته باشد، واجب آن است كه بىشتر شب را در منى بماند، چه از اول شب، و چه از آخر آن، ولى بهتر آن است كه تمامى شب را در منى بماند و از آن خارج نشود، چه در شب وىا در روز، مگر براى غرض معىنى مانند طواف و سعى، سپس به جاىگاه خود در منى باز گردد.

2 ـ رمى جمرات سه گانه هر روز بعد از زوال آفتاب، و اما قبل از زوال آفتاب جاىز نىست، چون رسول الله صلى الله عليه وسلم بعد از زوال رمى كردند، و اگر جاىز بود براى آسان بودن به امت خود آنرا قبل از زوال انجام مى دادند، و صفت رمى جمره هاى سه گانه چنىن است:
أ ـ جمره اول را كه نزدىك به مسجد (خىف) است شروع كرده و آنرا با هفت سنگرىزه پشت سر هم رمى مى كند، و با هر رمى دست خود را بلند كرده و تكبىر مى گوىد، و باىد مطمئن شد كه سنگرىزه در حوض افتاده است، و اگر در حوض نىفتد كافى نىست، سپس بجلو رفته و كمى از شلوغى دور شده، و رو به قبله كرده و دست ها را بلند كرده و از خىر و خوبى دنىا و آخرت از خداوند طلب مى كند و بسىار دعا مى كند.

ب ـ سپس به جمره وسطى (مىانه) رفته و با هفت سنگرىزه پشت سر هم آنرا رمى مى كند، و با هر پرتابى تكبىر گفته، سپس كمى از شلوغى دور شده، رو به قبله كرده و دست خود را بلند كرده و بسىار دعا مى كند.

ج ـ سپس بسوى جمرة العقبة رفته و آنرا با هفت سنگرىزه پشت سر هم رمى كرده، و با هر پرتابى تكبىر مى گوىد، ولى بعد از آن در اىنجا دعائى نىست، و باىد بعد از آن بسوى محل اقامت رفت تا روز دىگر.

سپس بايد در روز(12) بعد از زوال آفتاب چنانكه در روز اول انجام شد جمره هاى سه گانه را رمى كرد.

پس اگر حاج عجله اى داشته باشد قبل از غروب آفتاب روز (12) از منى بسوى مكه متوجه مى شود تا طواف وداع را انجام دهد، و اگر خواست كه تأخىر كند، در شب(13) در منى مانده و بعـد از زوال آفتاب جمره هاى سه گانه را چنانكه گذشت رمى مى كند.

برادر حاج! سنت است كه در اىن روزها بعد از نمازهاى فرض تكبىر گفت و ذكر و ىاد خدا را بسىار كرد، شب و روز و هنگام ذبح هدى، و خوردن، و رمى جمره ها، و در همه حال.

طواف وداع
بعد از اىن كه خداوند به آن ها توفىق اداى مناسك حج بطور كامل داد و چنان كه خدا و رسول خدا ص امر كرده اند مناسك حج انجام شد، اىنجاست كه كاروان هاى حجاج سرزمىن هاى مقدس را ترك مىكنند، و طواف وداع كه آخرىن واجبات حج است براى كسى كه بخواهد از مكّه بسوى دىار خود باز گردد واجب مىشود، رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمودند: ((لا ينصرفن أحدكم حتى يكون آخر عهده بالبيت)). (مسلم)، هىچكس (مكّه را ترك نكند) مگر اىنكه آخرىن اعمال و عهد و پىمان او طواف (كعبه) وداع باشد.

و درباره زن حائض و نفساء (زاىمان) رخصت است كه طواف وداع را ترك كنند، ولى غىر از اىن افراد ترك طواف وداع براى كسى جايز نىست.

صفت طواف وداع مانند طواف عمره است، مگر اىنكه حاج با لباس خود طواف مى كند، و در آن (رمل) و(اضطباع) سنت نىست.

برادر حاج! بعد از طواف دو ركعت نماز سنت پشت مقام إبراهىم ؛ را اداء كن، سپس از حرم خارج شده و دعاى خروج از مسجد را بگو و آن هم ((بسم الله والصلاة والسلام على رسول الله، اللهم إنّي أسألك من فضلك)). (مسلم وغيره).

به نام الله، و درود و سلام بر رسول الله صلى الله عليه وسلم، الهى! من از تو فضل و احسانت را مى خواهم.

سپس با سلامتى و حفظ خدا به وطن خود بازگرد، اگر بعد از طواف وداع نماز فرضى آمد و ىا خواستى نماز نافله اى بخوانى اشكالى ندارد، لىكن باىستى زىاد مكث نكنى، بكوش كه طواف وداع آخرىن توقف تو در مكه باشد.



چگونگي حج وعمره وزيارت با دعا 2013_110
الرجوع الى أعلى الصفحة اذهب الى الأسفل
https://almomenoon1.0wn0.com/
أحمد محمد لبن Ahmad.M.Lbn
مؤسس ومدير المنتدى
أحمد محمد لبن Ahmad.M.Lbn


عدد المساهمات : 50640
العمر : 72

چگونگي حج وعمره وزيارت با دعا Empty
مُساهمةموضوع: رد: چگونگي حج وعمره وزيارت با دعا   چگونگي حج وعمره وزيارت با دعا Emptyالأحد 04 أغسطس 2019, 6:33 pm

زيارت مسجد رسول الله صلى الله عليه وسلم:
برادر مسلمان! خداوند بر تو منت گذاشت و حجتش را بر تو تمام كرد، نماز در مسجد الحرام را كه هر نماز در آن برابر با صدهزار نماز در مساجد دىگر است نصيب تو كرده است، از اتمام اىن فضىلت اىن است كه به زىارت مسجد رسول الله صلى الله عليه وسلم در طىبة الطىبة، مدىنة المباركة مهاجر رسول الله صلى الله عليه وسلم رفته اى و در آنجا نمازى كه مىخوانى هر نمازش برابر هزار نماز در مساجد دىگر مىباشد، مگر مسجدالحرام، و شما را به چند تذكر ىادآورى مى كنىم:
1 ـ زىارت مسجد النبوى طاهر و پاك هىچ ارتباطى به حج ندارد، پس نه از واجبات، و نه از اركان حج است، و زىارت آن در تمامى سال مستحب است، و چون در اىن كشور بودى سخن از زيارت آن مناسب آمد، ولى حدىث ((من حج ولم يزرني فقد جفاني)) حدىث مجعول و ساختگى است و از رسول اكرم ص نىست.

2 ـ برادر زائر! هرگاه به مسجد نبوى وارد شدى مستحب است كه پاى راست را در هنگام دخول جلو بگذارى و اىن دعاء را بخوانى: ((أعوذ بالله العظيم، وبوجهه الكريم، وسلطانه القديم، من الشيطان الرجيم، بسم الله والصلاة والسلام على رسول الله، اللهم افتح لي أبواب رحمتك)). (روايت و ترجمهء آن گذشت).

3 ـ دو ركعت نماز تحىه مسجد را ادا مى كنى، مانند بقىهء مساجد، و هر چه خواستى دعا مى كنى، بهتر است كه اىن دو ركعت را در روضهء شرىفه اداء كنى، و آنهم بىن منبر و بىن خانه پىامبر ص كه در آن قبر وجود دارد، چـــون رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمودند: ((ما بين بيتى ومنبري روضة من رياض الجنة، ومنبري على حوضي)). (رواه البخارى ومسلم).

در بىن منبر و خانه ام باغچه اى از باغچه هاى بهشت است، و منبر من در روز قيامت بر حوض كوثر قرار دارد.

4 ـ سپس اى برادر زائر به نزد قبر رسول الله صلى الله عليه وسلم براى سلام برو، با أدب و فروتنى و با صداى آرام مقابل قبر اىستاده و چنىن سلام كن: ((السلام عليك أيها النبي ورحمة الله وبركاته، اللهم صل على محمد وعلى آل محمد، كما صليت على إبراهيم وعلى آل إبراهيم، إنَّك حميد مجيد، اللهم بارك على محمد وعلى آل محمد، كما باركت على إبراهيم وعلى آل إبراهيم، إنَّك حميد مجيد)). (البخاري).

(سلام و رحمت و بركات خدا بر تو باد اى محمد، بار إلها! بر محمد و آل محمد درود بفرست، همچنان كه بر ابراهيم و آل ابراهيم درود فرستادى، همانا تو ستوده و باعظمت هستى، بار إلها! بر محمد و آل محمد بركت نازل فرما، همچنان كه بر ابراهيم و آل ابراهيم بركت نازل كردى، همانا تو ستوده و باعظمت هستى).

و اگر اىن دعا را اضافه كنى خوب است: ((أشهد أنَّك رسول الله حقاً، وأنَّك بلغت الرسالة، وأديت الأمانة، وجاهدت في الله حق جهاده، ونصحت الأمة، فجزاك الله عن أمتك أفضل ما جزى نبياً عن أمته)).

گواهى مىدهم كه تو پىامبر حق بودى، و رسالت را ابلاغ كردى، و أمانت را ادا نمودى، و در راه خدا جهاد كردى، و أمت را نصىحت فرمودى، پس خدا پادش تو را بهترىن پادشى كه هر پىامبرى از امت خود مى دهد، عطا فرماىد.

چون اىنها همه از اوصاف او ص مى باشد.

سپس كمى جلو رفته و بر ابوبكر الصدىق س سلام كن، و آنچه مناسب دعاى خوب از رحمت و مغفرت باشد براى او بگو، سپس كمى به طرف راست جلو رفته و بر عمر بن الخطاب س سلام كن و آنچه مناسب دعاى خوب از رحمت و مغفرت باشد براى او بگو.

5 ـ برادر زائر! بعضى از زائرىن مسجدالنبوى كارهايى مخالف با تعالىم اسلام، و گفته پىامبر ص انجام مى دهند، پس از آنها بر حذر باش، چون بعضى از زائرىن به سنگ ها و پنجره ها دست مى كشند، طورى كه مىخواهند دور آنها طواف كنند، و بعضى از آنها از رسول خدا ص طلب قضاى حاجت و شفاى مرىضان مىكنند، و مانند اىنها، كه هيچ كدام از اىنها جاىز نىست، و اگر اىنها حق بود، رسول الله صلى الله عليه وسلم انجام آن را به ما امر مى فرمودند، و صحابه و ىاران ن آن را انجام مى دادند.

6 ـ براى زن، زىارت قبر رسول الله صلى الله عليه وسلم و دىگر قبرستانها جاىز نىست، لىكن زن مسجد النبى را زىارت كرده و در آن عبادت خدا مى كند، و از مكان خود بر رسول الله صلى الله عليه وسلم درود مى فرستد و سلام مى كند، چون هر جا باشد اىن سلام به او مى رسد.

7 ـ برادر زائر! مادامىكه در مدىنه هستى بر مردان زىارت قبرهاى بقىع، و از جمله آنها خلىفهء سوم عثمان بن عفان س، و قبرهاى شهداى أحد، و قبر حمزه ن سنت است، چون رسول الله صلى الله عليه وسلم آنها را زىارت مىكرده و بر اىشان دعا مى فرمودند، و چنىن مى فرمودند: ((السلام عليكم أهل الديار من المؤمنين والمسلمين، وإنا إن شاء الله بكم لاحقون، يرحم الله المستقدمين منا والمستأخرين، نسأل الله لنا ولكم العافية)). (مسلم).

(سلام بر شما مؤمنان و مسلمانانى كه ساكن اين ديار هستيد، و ما بخواست خداوند به شما خواهيم پيوست، خداوند بر گذشتگان و آيندگان از ما رحم بفرمايد، و براى خودمان و براى شما از خداوند آرزوى سلامت و عافيت داريم).

8 ـ برادر و خواهر زائر: از اماكنى كه آن را زىارت جاىز است: مسجد قباء است، چون رسول الله صلى الله عليه وسلم بطور پىاده و سواره زىارت آن مى كردند و در آن دو ركعت نماز مى خواندند. (البخارى ومسلم).

و در فضىلت نماز در آن از سهل بن حنىف آمده كه رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمودند: ((من تطهر فى بيته ثم أتى مسجد قباء فصلّى فيه كان له كأجر عمره)). (النسائى، وابن ماجه، وأحمد والحاكم، وصححه الألبانى).

هركس در خانهء خود وضو بگىرد، سپس به مسجد قباء رفته و نماز بخواند، براى او مانند أجر عمره است.

برادر حاج! در پاىان اىن كتاب تو را به چند وصىت و تذكر سفارش مى كنىم، ممكن است كه به تو نفع برساند، چـون فضاى وسيع بىت الله الحرام جايى است كه به طاعت و بندگى انسان كمك كرده و او را از معصىت دور مى دارد.
1 ـ بر اداى نمازهاى پنجگانه در مسجد الحرام حرىص باش، و زود در مسجد حاضر باش، و تا آنجايى كه در توان باشد در خشوع و خضوع نماز كوشا باش.

2 ـ تلاوت قرآن از بزرگترىن قربات به خدا است، پـس براى خـود در اىـن حج و عمره برنامه اى قرار ده تا بتوانى به قدر توانايى خود بخش هايى از قرآن را بخوانى.

3 ـ نماز در مسجد الحرام برابر با صد هزار نماز در مساجد دىگر است، پس بر اداى نوافل و سنن حرىص باش، مردى به نزد رسول الله صلى الله عليه وسلم آمد و از او خواست تا در بهشت با آن حضرت باشد، آنحضرت ص فرمودند: ((أعني على نفسك بكثرة السجود)). (مسلم).

مرا بر ىارى ات به بهشت با اداى نوافل بسىار كمك كن. ىعنى نوافل و سنن بسىارى انجام ده تا در بهشت با من باشى.

4 ـ از نىكى هاست كه بر اذكار صبح و شام محافظت كنى، پس تلاش كن تا آنرا حفظ نمائى، آنهم از روى بعضى از كتابهاى اذكار مانند كتاب الشىخ بكر بن عبدالله أبوزىد عضو هىئت كبار علماء.

5 ـ بر اخلاق و معاملهء خوب حرىص باش، و از بدى دورى كن.

6 ـ اى برادر! به سوى توبه بشتاب، و صفحهء نو براى زندگى خود باز كن كه پر از اىمان و عمل صالح و نىك باشد، اميد است كه اىن سفر مبارك درِ خىرى باشد كه تو را به خالق و مولاىت نزدىك كند.

(قُلۡ يَـٰعِبَادِىَ ٱلَّذِينَ أَسۡرَفُواْ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ لَا تَقۡنَطُواْ مِن رَّحۡمَةِ ٱللَّهِ‌ۚ إِنَّ ٱللَّهَ يَغۡفِرُ ٱلذُّنُوبَ جَمِيعًا‌ۚ إِنَّهُ ۥ هُوَ ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ (٥٣) وَأَنِيبُوٓاْ إِلَىٰ رَبِّكُمۡ وَأَسۡلِمُواْ لَهُ ۥ مِن قَبۡلِ أَن يَأۡتِيَكُمُ ٱلۡعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ (٥٤) وَٱتَّبِعُوٓاْ أَحۡسَنَ مَآ أُنزِلَ إِلَيۡكُم مِّن رَّبِّڪُم مِّن قَبۡلِ أَن يَأۡتِيَڪُمُ ٱلۡعَذَابُ بَغۡتَةً۬ وَأَنتُمۡ لَا تَشۡعُرُونَ (٥٥) أَن تَقُولَ نَفۡسٌ۬ يَـٰحَسۡرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِى جَنۢبِ ٱللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ ٱلسَّـٰخِرِينَ (٥٦) أَوۡ تَقُولَ لَوۡ أَنَّ ٱللَّهَ هَدَٮٰنِى لَڪُنتُ مِنَ ٱلۡمُتَّقِينَ (٥٧) أَوۡ تَقُولَ حِينَ تَرَى ٱلۡعَذَابَ لَوۡ أَنَّ لِى ڪَرَّةً۬ فَأَكُونَ مِنَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ (٥٨) بَلَىٰ قَدۡ جَآءَتۡكَ ءَايَـٰتِى فَكَذَّبۡتَ بِہَا وَٱسۡتَكۡبَرۡتَ وَكُنتَ مِنَ ٱلۡكَـٰفِرِينَ (٥٩) وَيَوۡمَ ٱلۡقِيَـٰمَةِ تَرَى ٱلَّذِينَ كَذَبُواْ عَلَى ٱللَّهِ وُجُوهُهُم مُّسۡوَدَّةٌ‌ۚ أَلَيۡسَ فِى جَهَنَّمَ مَثۡوً۬ى لِّلۡمُتَكَبِّرِينَ (٦٠) وَيُنَجِّى ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ٱتَّقَوۡاْ بِمَفَازَتِهِمۡ لَا يَمَسُّهُمُ ٱلسُّوٓءُ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ) (الزمر:53-61).

((اى پىامبر، از سوى من) بگو: اى بندگانى كه بر خود اسراف كرده اىد، از رحمتِ خدا ناامىد نشوىد. به راستى خداوند همه گناهان را مىبخشد. بىگمان اوست آمرزگار مهربان. و پىش از آنكه عذاب به شما رسد، آنگاه ىارى نىابىد به سوى پروردگارتان، باز آىىد و در برابر او تسلىم شوىد. و پىش از آنكه ناگهان عذاب به شما رسد و شما ناآگاه باشىد، از بهترىن آنچه از سوى پروردگارتان به شما نازل شده است، پىروى كنىد. كه (مبادا) كسى بگوىد: واى بر من به خاطر كوتاهى اى كه در حق خدا كردم، و بىگمان از رىشخندكنندگان بود. ىا بگوىد: اگر خداوند مرا هداىت مى كرد، به ىقىن از پرهىزگاران بودم. ىا چون عذاب را ببىند، بگوىد: اى كاش بازگشتى داشتم تا از نىكوكاران باشم. (خداوند مى فرماىد:) آرى آىات من به تو رسىد و آنها را دروغ انگاشتى و كبر ورزىدى و از كافران شدى. و روز قىامت آنان را كه بر خداوند دروغ بستند، خواهى دىد كه چهره هاىشان سىاه شده است. آىا براى متكبران جاىگاهى در دوزخ نىست؟ خداوند پرهىزگاران را قرىنِ رستگارى شان نجات مىدهد. به آنان رنجى نرسد و نه اندوهگىن شوند).

و در پاىان: هدىه الحاج و المعتمر (بنياد هدىهء حجاج و معتمرين)، از خدا مسئلت دارد تا سعى شما مشكور، و حج و عمرهءتان مقبول باشد، و شما را سالم و با پاداشى فراوان به خانوادهءتان برگرداند، و بر ما و شما پاىدارى و استوار بودن بر دىن و عمل نيك منت گذارد.



چگونگي حج وعمره وزيارت با دعا 2013_110
الرجوع الى أعلى الصفحة اذهب الى الأسفل
https://almomenoon1.0wn0.com/
أحمد محمد لبن Ahmad.M.Lbn
مؤسس ومدير المنتدى
أحمد محمد لبن Ahmad.M.Lbn


عدد المساهمات : 50640
العمر : 72

چگونگي حج وعمره وزيارت با دعا Empty
مُساهمةموضوع: رد: چگونگي حج وعمره وزيارت با دعا   چگونگي حج وعمره وزيارت با دعا Emptyالأحد 04 أغسطس 2019, 6:46 pm

ادعية ثابت از قرآن و سنت رسول الله صلى الله عليه وسلم

* (قَالَا رَبَّنَا ظَلَمۡنَآ أَنفُسَنَا وَإِن لَّمۡ تَغۡفِرۡ لَنَا وَتَرۡحَمۡنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡخَـٰسِرِينَ) (23 الأعراف).

(پروردگارا! ما بر خوىشتن ستم كرده ايم و اگر ما را نبخشى و بر ما رحم نكنى از زىان دىدگان خواهىم بود).

* (وَإِذۡ يَرۡفَعُ إِبۡرَٲهِـۧمُ ٱلۡقَوَاعِدَ مِنَ ٱلۡبَيۡتِ وَإِسۡمَـٰعِيلُ رَبَّنَا تَقَبَّلۡ مِنَّآ‌ۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ) (127 البقرة).

(اى پروردگارا ما! (اين عمل را) از ما بپذىر. بى گمان تو شنوا و دانا هستى).

* (رَبَّنَا وَٱجۡعَلۡنَا مُسۡلِمَيۡنِ لَكَ وَمِن ذُرِّيَّتِنَآ أُمَّةً۬ مُّسۡلِمَةً۬ لَّكَ وَأَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَتُبۡ عَلَيۡنَآ‌ۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ) (128البقرة).

(و ما را ببخشاى. بى گمان تو بس توبه پذير و مهربانى).

* (رَبِّ ٱجۡعَلۡنِى مُقِيمَ ٱلصَّلَوٰةِ وَمِن ذُرِّيَّتِى‌ۚ رَبَّنَا وَتَقَبَّلۡ دُعَآءِ) (40 إبراهىم).

(پروردگارا، مرا و(كسانى) از فرزندان مرا، نمازگزار كن، پروردگارا! دعا و نيايش مرا بپذىر).

* (فَتَبَسَّمَ ضَاحِكً۬ا مِّن قَوۡلِهَا وَقَالَ رَبِّ أَوۡزِعۡنِىٓ أَنۡ أَشۡكُرَ نِعۡمَتَكَ ٱلَّتِىٓ أَنۡعَمۡتَ عَلَىَّ وَعَلَىٰ وَٲلِدَىَّ وَأَنۡ أَعۡمَلَ صَـٰلِحً۬ا تَرۡضَٮٰهُ وَأَدۡخِلۡنِى بِرَحۡمَتِكَ فِى عِبَادِكَ ٱلصَّـٰلِحِينَ) (19 النمل).

(پروردگارا! چنان كن كه پيوسته سپاسگزار نعمتهائى باشم كه به من و پدر و مادرم ارزانى داشته اى، و مرا توفيق عطا فرما تا كارهاى نيكى را انجام دهم كه تو از آنها راضى باشى، و مرا در پرتو مرحمت خود از زمره بندگان شايسته ات گردان).

* (قَالَ رَبِّ ٱشۡرَحۡ لِى صَدۡرِى (٢٥) وَيَسِّرۡ لِىٓ أَمۡرِى (٢٦) وَٱحۡلُلۡ عُقۡدَةً۬ مِّن لِّسَانِى (٢٧) يَفۡقَهُواْ قَوۡلِى) (25 - 28 طـه).

(پروردگارا، سىنه ام را بر من بگشا. و كارم را بر من آسان گردان. و گره از زبانم بگشاى. تا اينكه سخنان مرا بفهمند).

* (فَـَٔاتَٮٰهُمُ ٱللَّهُ ثَوَابَ ٱلدُّنۡيَا وَحُسۡنَ ثَوَابِ ٱلۡأَخِرَةِ‌ۗ وَٱللَّهُ يُحِبُّ ٱلۡمُحۡسِنِينَ) (147 آل عمران).

(پروردگارا! گناهانمان را ببخشاى و از زياده رويها و تند رويهايمان صرف نظر فرماى و گامهاىمان را استوار بدار. و ما را بر گروه كافران پىروز بگردان).

* (إِذۡ أَوَى ٱلۡفِتۡيَةُ إِلَى ٱلۡكَهۡفِ فَقَالُواْ رَبَّنَآ ءَاتِنَا مِن لَّدُنكَ رَحۡمَةً۬ وَهَيِّئۡ لَنَا مِنۡ أَمۡرِنَا رَشَدً۬ا) (10الكهف).

(پروردگارا! ما را از رحمت خود بهره مند، و راه نجاتى برايمان فراهم كن).

* (وَقُل رَّبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنۡ هَمَزَٲتِ ٱلشَّيَـٰطِينِ (٩٧) وَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَن يَحۡضُرُونِ) (97 - 98 المؤمنون).

(پروردگارا! خويشتن را از وسوسه هاى اهريمنان در پناه تو ميدارم. و خويشتن را در پناه تو مىدارم از اينكه با من گرد آيند).

* (لَا يُكَلِّفُ ٱللَّهُ نَفۡسًا إِلَّا وُسۡعَهَا‌ۚ لَهَا مَا كَسَبَتۡ وَعَلَيۡہَا مَا ٱكۡتَسَبَتۡ‌ۗ رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذۡنَآ إِن نَّسِينَآ أَوۡ أَخۡطَأۡنَا‌ۚ رَبَّنَا وَلَا تَحۡمِلۡ عَلَيۡنَآ إِصۡرً۬ا كَمَا حَمَلۡتَهُ ۥ عَلَى ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِنَا‌ۚ رَبَّنَا وَلَا تُحَمِّلۡنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِۦ‌ۖ وَٱعۡفُ عَنَّا وَٱغۡفِرۡ لَنَا وَٱرۡحَمۡنَآ‌ۚ أَنتَ مَوۡلَٮٰنَا فَٱنصُرۡنَا عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡڪَـٰفِرِينَ) (286 البقرة).

(پروردگارا! اگر ما فراموش كرديم يا به خطا رفتيم، ما را بدان مگير، پروردگارا! بار سنگين را بر دوش ما مگذار آنچنان كه بر دوش كسانى كه پيش از ما بودند گذاشتى، پروردگارا! آنچه را كه ياراى آن را نداريم بر ما بار مكن، و از ما درگذر، و ما را ببخشاى، و به ما رحم كن، تو ياور و سرور مائى، پس ما را بر جمعيت كافران پيروز گردان).

* (رَبَّنَا لَا تُزِغۡ قُلُوبَنَا بَعۡدَ إِذۡ هَدَيۡتَنَا وَهَبۡ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحۡمَةً‌ۚ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡوَهَّابُ) (8 آل عمران).

(پروردگارا! دلهاى ما را از راه حق منحرف مگردان بعد از آنكه ما را رهنمود وهداىت نمودى، و از جانب خود رحمتى به ما عطاء كن، بيگمان بخشايشگر توئى تو).

* (وَٱلَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا ٱصۡرِفۡ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ‌ۖ إِنَّ عَذَابَهَا كَانَ غَرَامًا (٦٥) إِنَّهَا سَآءَتۡ مُسۡتَقَرًّ۬ا وَمُقَامً۬ا) (65 - 66 الفرقان).

(پروردگارا! عذاب دوزخ را از ما دور بدار، چرا كه عذاب آن گريبانگر هر كس كه شد از او جدا نمى گردد، بيگمان دوزخ بدترين قرارگاه و جايگاه است).

* (وَٱلَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا هَبۡ لَنَا مِنۡ أَزۡوَٲجِنَا وَذُرِّيَّـٰتِنَا قُرَّةَ أَعۡيُنٍ۬ وَٱجۡعَلۡنَا لِلۡمُتَّقِينَ إِمَامًا) (74 الفرقان).

(پروردگارا! همسران و فرزندانى به ما عطاء فرما كه (به سبب انجام طاعات و عبادات و ديگر كارهاى پسنديده) مايهء سرور ما و باعث روشنى چشمانمان گردند، و ما را پيشواى پرهيزگاران گردان).

* (وَمِنۡهُم مَّن يَقُولُ رَبَّنَآ ءَاتِنَا فِى ٱلدُّنۡيَا حَسَنَةً۬ وَفِى ٱلۡأَخِرَةِ حَسَنَةً۬ وَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ) (201 البقرة).

(پروردگارا! در دنىا به ما نىكى رسان، و در آخرت نيز به ما نيكى عطاء فرما).

((اللهم إني أعوذ بك من فتنة النار وعذاب النار، وفتنة القبر، وعذاب القبر، وشر فتنة الغنى، وشر فتنة الفقر، اللهم إني أعوذ بك من شر فتنة المسيح الدجال اللهم اغسل قلبي بماء الثلج والبرد، ونق قلبي من الخطايا كما نقيت الثوب الأبيض من الدنس، وباعد بيني وبين خطاياي كما باعدت بين المشرق والمغرب. اللهم إني أعوذ بك من الكسل والمأثم والمغرم)) (البخارى ومسلم).

خداىا از فتنه دوزخ و عذاب دوزخ، و فتنه قبر، و عذاب قبر، و شر فتنه ثروتمندى، و شر فتنه فقىرى، به تو پناه مى برم.

خداىا از فتنه دجال مسىح به تو پناه مى برم، خداىا، قلبم را با آب ىخ و تگرگ بشوى، و قلبم را از گناهان پاك گردان، همچنانكه لباس سفىد از چرك پاك مىشود، و بىن من و بىن خطاهاىم دورى بىنداز، چنانكه بىن مشرق و مغرب فاصله انداختى.

خداىا! از تنبلى و پىرى وگناه و بدهكارى، به تو پناه مى برم.

((اللهم إني أعوذ بك من العجز والكسل، والجبن والهرم والبخل، وأعوذ بك من عذاب القبر، ومن فتنة المحيا والممات)). (البخارى ومسلم).

خداىا! همانا من از ناتوانى و تنبلى و ترس و پىرى و بخىلى، و از عذاب قبر، و از فتنه زندگى و برزخ، به تو پناه مى برم.

((اللهم إني أعوذ بك من جهد البلاء، ودَرَكِ الشقاء، وسوء القضاء، وشماتة الأعداء)). (البخارى ومسلم).

خداىا! من از شدت رنجِ بلا، بدبختى، قضا و سرنوشت بد، و از خوشحالى دشمن، به تو پناه مى برم.

((اللهم أصلح لي ديني الذي هو عصمة أمري، وأصلح لي دنياي التي فيها معاشي، وأصلح لي آخرتي التي إليها معادي، واجعل الحياة زيادة لي في كل خير، واجعل الموت راحة لي من كل شر)). (مسلم).

خداىا! دىن مرا اصلاح كن، كه آن سبب سلامت كار من است، و دنىاىم را اصلاح كن، كه روزى من درآن است، و آخرت مرا اصلاح كن، كه معاد و بازگشت من به آن است، و زندگى را در خىر بسىار، و مرگ را از هر شر براىم راحت بگردان.

((اللهم إني أسألك الهدى، والتقى، والعفاف، والغنى)). (مسلم).

خداىا! از تو هداىت و تقوا و پاكى و بى نىازى خواهانم.

((اللهم إن أعوذ بك من العجز، والكسل، والجبن، والبخل، والهرم، وعذاب القبر، اللهم آت نفسي تقواها، وزكها أنت خير من زكاها. أنت وليها ومولاها)).

خداىا! هرآىنه من از ناتوانى و تنبلى و ترس و پىرى و بخىلى، و از عذاب قبر به تو پناه مى برم، خداىا! به نفسم تقوا عطا فرما و آن را پاك گردان؛ كه تو بهترىن پاك كنندگانى. تو مالك نفس من و صاحب آن هستى.

((اللهم إني أعوذ بك من علم لا ينفع، ومن قلب لا يخشع، ومن نفس لا تشبع، ومن دعوة لا يستجاب لها)). (مسلم).

خداىا! از علم ودانشى كه سود وفاىده اى نمىرساند، و از دلى كه فروتن نمى شود، و از نفسى كه سىر نمىشود، و از دعاىى كه مستجاب نمىشود، به تو پناه مىبرم.

((اللهم إني أعوذ بك من زوال نعمتك، وتحول عافيتك، وفجاءة نقمتك، وجميع سخطك)). (مسلم).

خداىا! من از زوال و نىست شدن نعمتت بر خودم، و از برگشتن تندرستى ام (به سوى بىمارى و ناخوشى) و از عقوبت ناگهانى ات، و از خشم و غضبت، به تو پناه مىبرم.

((اللهم أكثر مالي، وولدي، وبارك لي فيما أعطيتني، وأطل حياتي على طاعتك وأحسن عملي، واغفر لي)). (أوله في البخارى ومسلم من دعاء النبى  ص لأنس، وآخره أخرجه البخارى في الأدب المفرد، والترمذي).

خداىا مالم و أولادم را زىاد كن، و بر آنچه به من عطا فرمودى بركت ده، و زندگىم را بر طاعت خود طولانى، و كارم را نىك بگردان، و گناهم را ببخش.

((لا إله إلا الله العظيم الحليم، لا إله إلا الله رب العرش العظيم، لا إله إلا الله رب السموات، ورب الأرض ورب العرش الكريم)). (البخارى ومسلم).

معبودى به حق نىست مگر خداى بزرگ و بردبار. معبودى به حق نىست مگر پروردگار عرش بزرگ. معبودى به حق نىست مگر پروردگار آسمان ها و زمىن و عرش بزرگ.

((اللهم رحمتك أرجو فلا تكلني إلى نفسي طرفة عين، وأصلح لي شأني كله، لا إله إلا أنت)). (أبو داود وأحمد وحسنه الألبانى وغيره).

خداىا، من رحمتت را آرزومندم، پس هرگز مرا به خود به ىك چشم زدن هم وامگذار، و تمامى امورم را اصلاح فرما، خداىى بحق نىست مگر تو.

((اللهم إني عبدك ابن عبدك، ابن أمتك، ناصيتي بيدك، ماض في حكمك، عدل في قضاؤك. أسألك بكل اسم هو لك سميت به نفسك، أو أنزلته في كتابك، أو علّمته أحداً من خلقك، أو استأثرت به في علم الغيب عندك، أن تجعل القرآن ربيع قلبي، ونور صدري، وجلاء حُزني، وذهاب همي)) (أحمد والحاكم، وحسنه ابن حجر، وصححه الألباني).

خداىا من بنده تو ام، پسر بنده تو، پسر كنىز تو، پىشانى ام (زمامم) به دست توست، حكمت بر من جارىست، و حكمت بر من عدل است، از تو خواهانم با توسل به هر اسمى كه از آن تو است، و تو خود را به آن نامىده اى، و ىا آنر در كتاب نازل كرده اى، و ىا آن را به ىكى از بندگانت آموخته اى، و ىا آنرا در علم غىب نزد خود برگزىده اى، كه قرآن را بهار قلبم، و نور سىنه ام، و صىقل دهنده اندوهم، و دور كننده غمم بگردانى.

((اللهم مصرف القلوب صرف قلوبنا على طاعتك)). (مسلم).

اى دگرگون كنندهء دل ها! دلم را به سوى طاعتت هداىت كن.

((اللهم إني أعوذ بك من شر سمعي، ومن شر بصري، ومن شر لساني، ومن شر قلبي، ومن شر منيي)) (أبو داود والنسائي والترمذي، وصححه الألباني).

خداىا، من از شر گوش، چشم، زبان، قلب، آرزوىم، بتو پناه مىبرم.

((اللهم إني أعوذ بك من منكرات الأخلاق، والأعمال، والأهواء)). (الترمذي وابن حبان والحاكم والطبراني).

خداىا، از بدى اخلاق، و اعمال، و هوا و هوس به تو پناه مى برم.

((اللهم إنك عفو كريم تحب العفو فاعف عني)). (الترمذي).

خدىا، تو عفو كننده و كرىم هستى، و عفو را دوست دارى، پس مرا عفو نما.

((اللهم إني أسألك فعل الخيرات، وترك المنكرات، وحب المساكين، وأن تغفر لي، وترحمني، وإذا أردت فتنة قوم فتوفني غير مفتون، وأسألك حبك، وحب من يحبك، وحب عمل يقربني إلى حبك)). (أحمد والترمذي والحاكم).

خداىا، من از تو اعمال خىر، و ترك منكرات، و محبت مساكىن را خواهانم. مرا ببخشاى، و رحمت كن، و اگر به قومى فتنه اى خواستى، مرا بدون فتنه بمىران، و محبت تو، و محبت كسانىكه تو را دوست دارند خواهانم، و محبت عملى را كه به محبت تو نزدىك مى كند.

((اللهم إني أسألك من الخير كله عاجله وآجله، ما علمت منه وما لم أعلم، وأعوذ بك من الشر كله عاجله وآجله، ما علمت منه وما لم أعلم. اللهم إني أسالك من خير ما سألك عبدك ونبيك، وأعوذ بك من شر ما أعاذ منه عبدك ونبيك. اللهم إني أسألك الجنة، وما قرب إليها من قول أو عمل، وأعوذ بك من النار وما قرب إليها من قول أو عمل، وأسألك أن تجعل كل قضاء قضيته لي خيراً)). (ابن ماجه وأحمد والحاكم وصححه ووافقه الذهبي).

خـداىا! همه خىرات را از تو خـواهانم، زود و دىر، آنچه من مى دانم، و آنچه نمى دانم، و از همه شرور به تو پناه مى برم، زود و دىر، آنچه من مى دانم، و آنچه نمىدانم، خداىا، از بهترىن چىزى كه بنده و پىامبرت از تو پرسىدند، خواهانم، و از بدترىن چىزى كه بنده و پىامبرت از آن پناه خواستند، پناه مى خواهم، خداىا، بهشت و آنچه مرا به آن نزدىك مى كند از قول و عمل، از تو خواهانم، و از دوزخ، و آنچه به آن نزدىك مى كند، از قول و عمل، به تو پناه مى برم. و از تو خواهانم آنچه براىم سرنوشت كرده اى، همه آنرا را خىر بگردان.

((اللهم احفظني بالإسلام قائماً، واحفظني بالإسلام قاعداً، واحفظني بالإسلام راقداً، ولا تشمت بي عدواً، ولا حاسداً. اللهم إني أسألك من كل خير خزائنه بيدك، وأعوذ بك من كل شر خزائنه بيدك)). (الحاكم وصححه ووافقه الذهبي).

خداىا! مرا مسلمانى، اىستاده و نشسته و خوابىده نگهدار، و دشمنى و حسد كننده اى را بر من خوشحال مگردان، خداىا، هر خوبى را كه گنجىنه آن به دست توست، از تو مسئلت دارم، و از هر شرى كه گنجىنه اش به دست توست، به تو پناه مى برم.

((اللهم اقسم لنا من خشيتك ما تحول به بيننا وبين معاصيك، ومن طاعتك ما تبلغنا به جنتك، ومن اليقين ما تهون به علينا مصائب الدنيا، اللهم متعنا بأسماعنا، وأبصارنا، وقواتنا ما أحييتنا، واجعله الوارث منا، واجعل ثأرنا على من ظلمنا، وانصرنا على من عادانا، ولا تجعل مصيبتنا في ديننا، ولا تجعل الدنيا أكبر همنا، ولا مبلغ علمنا، ولا تسلط علينا من لا يرحمنا)). (الترمذي، والحاكم وصححه ووافقه الذهبي).

خداىا! از ترس خود به ما ارزانى بدار تا مانع ما از ارتكاب گناه باشد، و از طاعت خود به ما عطا فرما تا ما را به بهشت برساند، و ىقىن به ما ارزانى دار تا مصىبتهاى دنىا براىمان آسان گردد، و گوش وچشم هاىمان، و ساىر قواى بدنى مان را تا زنده اىم از ما بگىر، و آنرا نكاه، و ما را صاحب اىن نعمت ها(گوش، و چشم، و ساىر قواى بدن) بگردان، (نه اىنكه قبل از مردن از بىن برود)، و انتقام ما را از ستمگران بگىر، و بر دشمنان نصرت ده، و مصىبت ما را در دىن ما قرار نده، و دنىا را مهم ترىن قصد و اراده ما قرار مده، و دنىا را منت هاى علم و دانش ما قرار مده، و كسى را كه به ما رحم نمى كند بر ما مسلط مگردان.

((اللهم إني ظلمت نفسي ظلماً كثيراً ولا يغفر الذنوب إلا أنت، فاغفر لي مغفرة من عندك، وارحمني إنك أنت الغفور الرحيم)). (البخارى ومسلم).

خداىا! همانا من به خود ظلم كردم، ظلمى بسىار زىاد و جز تو كسى گناهان را نمى آمرزد، پس مرا بىامرز، به خاطر فضل وكرم خودت، و به من رحم فرما. همانا تو بسىار آمرزنده و مهربانى.

((اللهم إنا نسألك موجبات رحمتك، وعزائم مغفرتك، والسلامة من كل إثم، والغنيمة من كل بر، والفوز بالجنة، والنجاة من النار)). (الحاكم وصححه ووافقه الذهبي).

خداىا، آنچه كه موجب رحمتت مى شود، و به مغفرتت كمك مى كند، و سلامتى از هر گناه، و غنىمت از هر خىر، و فىروزى بهشت، و نجات از دوزخ را، از تو خواهانم.

((اللهم اجعل أوسع رزقك على عند كبر سني، وانقطاع عمري)). (الحاكم وصححه الألباني).

خداىا، فراخى روزىت را در هنگام پىرىم، و از دنىا رفتنم قرار ده.

((اللهم إنى أعوذ بك أن أشرك بك وأنا أعلم، وأستغفرك لما لا أعلم)). (أحمد وصححه الألباني).

خداىا، من از اىنكه دانسته به تو شرك ورزم، به تو پناه مى برم، و از آنچه نمى دانم استغفار مى كنم.

((اللهم إني أسألك علماً نافعاً، ورزقاً طيباً، وعملاً متقبلاً)). ( ابن ماجه، وصححه الألباني).

خداىا، علمى سودمند، و روزى حلال، و عملى مقبول از تو خواهانم.

((اللهم إني أسألك خير المسألة، وخير الدعاء، وخير النجاح، وخير العمل، وخير الثواب، وخير الحياة، وخير الممات، وثبتني، وثقل موازيني، وحقق إيماني، وارفع درجاتي، وتقبل صلاتي، واغفر خطيئتي، وأسألك الدرجات العلى من الجنة، اللهم إنى أسألك فواتح الخير، وخواتمه، وجوامعه، وأوله، وظاهره، وباطنه، والدرجات العُلى من الجنة آمين. اللهم إني أسالك خير ما آتي، وخير ما أفعل، وخير ما أعمل، وخير ما بطن، وخير ما ظهر، والدرجات العلى من الجنة آمين.

اللهم إني أسألك أن ترفع ذكري، وتضع وزري، وتصلح أمري، وتطهر قلبي، وتحصن فرجي، وتنور قلبي، وتغفر لي ذنبي، وأسألك الدرجات العُلى من الجنة آمين.

اللهم إني أسألك أن تبارك في نفسي، وفي سمعي، وفى بصري، وفي روحي، وفي خَلقي، وفي خُلقي، وفي أهلي، وفي محياى، وفي مماتي، وفي عملي، فتقبل حسناتي، وأسألك الدرجات العُلى من الجنة آمين)). (الحاكم وصححه ووافقه الذهبي).

خداىا، بهترىن مسئلت، و بهترىن دعا، از تو خواهانم، و بهترىن پىروزى، و بهترىن عمل، و بهترىن پاداش، و بهترىن زندگى، و بهترىن مُردنى از تو خواهانم، مرا پاىدار گردان، و ترازوى اعمال نيكم را سنگىن گردان، اىمانم را به ىقىن برسان، و درجاتم را بلند، و نمازم را قبول فرما، و گناهم را ببخش، و بلندترىن درجات بهشت را از تو خواهانم، خداىا، فاتحه و خاتمه خىرها، و جامع آن، و ظاهر و باطن آن، و درجات بلند بهشت را از تو خواهانم، آمىن.

خداىا، بهترىن چىزى كه بر آن مى آىم، و انجام مىدهم، وبهترىن آشكار و درون، و درجات بلند بهشت را از تو خواهانم، آمىن.

خداىا، از تو خواهانم تا ذكرم را بلند گردانى، و گناهم را بكاهى، و امورم را اصلاح كنى، و قلبم را پاك گردانى، و شرم گاهم را محفوظ بدارى، و قلبم را نورانى كنى، و گناهم را ببخشى، و بلندترىن درجات بهشت را از تو خواهانم، آمىن.

خداىا! از تو مى خواهم كه در نفس، گوش، چشم، روح، خلقت، اخلاق، اهل، زندگى، مردن، كارم، بركت دهى، و نىكى هاىم را مقبول گردانى، و بلندترىن درجات بهشت را از تو خواهانم، آمىن.

((اللهم متعني بسمعي، وبصري، واجعلهما الوارث مني، وانصرني على من ظلمني، وخذ منه بثأري)). (الترمذي، والحاكم وصححه ووافقه الذهبي).

خداىا، در گوش، چشم مرا خوش بگذران، و وارث من قرار ده، و مرا بر كسى كه به من ستم كرد نصرت ده، و انتقام مرا از او بگىر.

((اللهم إني أسألك عيشة نقية، وميتة سوية، ومرداً غير مُخزٍ ولا فاضح)). (البزار في الزوائد، والطبراني).

خداىا! زندگى پاك، و مردنى خوب و بازگشتنى بدون خوارى و رسوائى، از تو خواهانم.
اللهم صلى وسلم على محمد وعلى آله وصحبه أجمعين.

صفة الحج والعمرة والزيارة مع الدعاء
إعداد: هدية الحاج والمعتمر ـ المكتب العلمى
مراجعة: نخبة من العلماء
باللغة الفارسية
ترجمة: إسحاق بن عبدالله دبيري العوضي
طبع ونشر:
وزارة الشؤون الإسلامية والأوقاف والدعوة والإرشاد
المملكة العربية السعودية
الناشر
وكالة المطبوعات والبحث العلمي
وزارة الشؤون الإسلامية والأوقاف والدعوة والإرشاد
1425هـ



چگونگي حج وعمره وزيارت با دعا 2013_110
الرجوع الى أعلى الصفحة اذهب الى الأسفل
https://almomenoon1.0wn0.com/
 
چگونگي حج وعمره وزيارت با دعا
الرجوع الى أعلى الصفحة 
صفحة 1 من اصل 1
 مواضيع مماثلة
-
» سعد بن معاذ أسلم وعمره 30عام

صلاحيات هذا المنتدى:لاتستطيع الرد على المواضيع في هذا المنتدى
منتديات إنما المؤمنون إخوة (2024 - 2010) The Believers Are Brothers :: (English) :: Jurisprudence, provisions and fatwas of Hajj and Umrah :: چگونگي حج وعمره وزيارت با دعا-
انتقل الى: