إجازة الشيخ أحمد بن محمد بن أحمد لبن بقراءة الإمام عاصم

موضوع: Chapter 37 (Sura 37) السبت 09 سبتمبر 2017, 6:27 pm

Chapter 37 (Sura 37)
1Сафда тизилиб турувчилар ила қасам.
2Зажр (қилинадиганларни) зажр қилгувчилар ила қасам.
3Зикрни тиловат қилгувчилар ила қасам. (Уч тоифа фаришталар билан қасам ичиб бўлиб, энди, қасам ичилган нарса зикр қилинади.)
4Албатта, илоҳингиз ягонадир.
5У зот осмонлару ернинг ва иккиси орасидаги нарсаларнинг Роббидир. Ва машриқларнинг Роббидир.
6Албатта, Биз бу дунё осмонини юлдузлар зийнати-ла зийнатладик.
7Ва ҳар бир итоатсиз шайтондан сақлаш учун.
8Улар юксак тўплиққа қулоқ сола олмаслар ва ҳар томондан (учқун-ла) отилурлар.
9Ҳайдалурлар! Улар учун узлуксиз азоб бордир.
10Магар бирорта сўзни ўғриликча тинглаган шахс бўлса, уни ёқгувчи олов таъқиб этар.
11Бас, сен улардан сўра: уларни яратиш қийинроқмикан ёки Биз яратган зотларни?! Албатта, Биз уларни ёпишқоқ лойдан яратдик.
12Балки сен ажабландинг, улар эса масхара қилурлар.
13Қачонки эслатилсалар, эсламаслар.
14Қачонки бирор оят-белгини кўрсалар, қаттиқроқ масхара қилурлар.
15Улар: «Бу (Қуръон) очиқ-ойдин сеҳрдан бошқа нарса эмас.
16Ўлсак-да, тупроқ ва суяк бўлсак-да, албатта, Биз қайта тирилтирилурмизми?!
17Аввалги ота-боболаримиз ҳам-а?!» дедилар.
18Сен: «Ҳа! Хор бўлган ҳолларингизда!» дегин.
19Бас, у фақатгина бир қичқириқдан иборат, холос. Бас, бирдан улар назар солиб турибдилар-да!
20Ва улар: «Воҳ, шўримиз қурисин! Бу жазо куни-ку!» дерлар.
21Бу сизлар ёлғонга чиқариб юрган ажрим кунидир.
22Зулм қилганларни, уларнинг жуфтларини ва улар ибодат қилиб юрган нарсаларини тўпланг.
23Аллоҳдан ўзга. Бас,уларни жаҳийм йўлига ҳидоят қилинг»(дейилур).
24Ва уларни тўхтатинглар! Албатта, улар сўралгувчидирлар.
25Сизларга нима бўлди? Ўзаро ёрдамлашмаяпсиз?!
26Йўқ! Улар бугунги кунда таслим бўлгувчилардир.
27Улар бир-бирларига савол берурлар.
28Улар: «Албатта, сизлар бизга ўнг томондан келар эдингиз», дерлар.
29Улар: «Йўқ! Сиз ўзингиз мўмин бўлмаган эдингиз.
30Бизнинг устингиздан ҳукмронлигимиз бўлмаган эди. Йўқ! Сиз ўзингиз туғёнга кетган қавм эдингиз.
31Бас, ҳаммамизга Роббимизнинг (азоб) сўзи ҳақ бўлди. Албатта, биз тотгувчилармиз.
32Ҳа, биз сизларни иғво қилдик. Албатта, биз иғво қилгувчи эдик», дерлар.
33Бас, улар у кунда азобда шерик бўлгувчилардир.
34Албатта, Биз жиноятчиларга шундоқ қилурмиз.
35Чунки, уларга қачонки «Ла илаҳа иллоллоҳу», дейилса, мутакаббирлик қилар эдилар.
36«Ахир биз бир жинни шоирни деб ўз худоларимизни тарк қилгувчи бўлайликми?!» дер эдилар.
37Йўқ! У ҳақни келтирди ва Пайғамбарларни тасдиқ қилди.
38Албатта, сиз аламли азобни тотгувчидирсиз.
39Қилиб ўтган нарсангиздан бошқа нарсанинг жазосини олмассиз.
40Магар Аллоҳнинг ихлосли бандалари.
41Ана ўшаларга, ўзларига маълум ризқ бордир.
42Мева-чевалар бордир. Улар икром қилинган ҳолларида...
43Наъийм жаннатларида...
44Сўрилар устида бир-бирларига қараган ҳолларида бўлурлар.
45Уларга оқар чашмадан қадаҳлар айлантириб турилур.
46Оппоқ, ичгувчига лаззатбахшдир.
47Унда ҳеч бир зарар йўқдир ва ундан сархуш ҳам бўлмаслар.
48Олдиларида кўзларини (бегоналардан) тийгувчи шаҳло кўзлилар бордир.
49Улар худди асраб қўйилган тухумга ўхшарлар.
50Бас, улар бир-бирларидан сўрай бошлайдилар.

موضوع: رد: Chapter 37 (Sura 37) السبت 09 سبتمبر 2017, 6:28 pm

51Ичларидан бир сўзловчи: «Аниқки, менинг бир дўстим бор эди. (Аҳли жаннатлардан бирлари сўз бошлаб, ҳеч шубҳа йўқки, у дунёда менинг бир танишим бор эди.)
52У: «Сен ҳам тасдиқловчиларданмисан?!
53Ўлиб, тупроқ ва суяклар бўлиб кетсак ҳам, албатта, жазоланадиганлардан бўлурмизми?!» дер эди.
54Сизлар ҳам қараяпсизларми?» деди.
55Бас, ўзи қараб, уни дўзахнинг ўртасида кўрди.
56У: «Аллоҳга қасамки, мени ҳам ҳалок қилишингга оз қолган экан.
57Агар Роббимнинг неъмати бўлмаганида, мен ҳам (дўзахга) ҳозир қилинганлардан бўлур эдим.
58Биз ўлгувчи эмас эканмизми?!
59Фақат биринчи ўлимимиздан бошқа?! Биз азоблангувчи эмас эканмизми?!» деди.
60Албатта, бу айни улуғ ютуқдир.
61Бас, амал қилгувчилар мана шунга ўхшаш нарса учун амал этсинлар.
62Манзил ўлароқ ана ўша яхшими ёки заққум дарахтими?
63Албатта, Биз у(дарахт)ни золимлар учун фитна қилдик. (Биз заққум дарахтини золимлар–кофир ва мушриклар учун фитна қилиб қўйдик. Мушриклар, жаҳаннамда заққум деган дарахт бўлар экан, деган гапни эшитганларида, доимо олов ёниб турадиган дўзахда қандай қилиб дарахт ўсади, оловда куйиб кетмайдими, деб масхара қилишди.)
64Дарҳақиқат, у бир дарахт бўлиб, дўзах қаъридан чиқур.
65Унинг (мева) тугар жойи, худди шайтонларнинг бошларига ўхшайдир.
66Бас, албатта, улар ундан егувчилардир. Ундан қоринларни тўлдиргувчилардир.
67Сўнгра, бунинг устига, улар учун ўта қайноқ сувдан аралаштирма ҳам бор.
68Сўнгра, албатта, уларнинг қайтар жойи жаҳаннамга бўлур.
69Чунки улар ўз оталарини адашган ҳолда топдилар.
70Энди эса, улар ўшаларнинг изидан чопмоқдалар.
71Батаҳқиқ, улардан олдин аввалгиларнинг кўплари адашганлар.
72Батаҳқиқ, Биз ичларига огоҳлантиргувчилар юбордик.
73Бас, огоҳлантирилганларнинг оқибати қандоқ бўлганига назар сол.
74Магар ихлосли бандаларимизгина ҳалокатга учрамадилар.
75Батаҳқиқ, Бизга Нуҳ нидо қилди. Бас, нақадар яхши ижобат қилгувчимиз. (Нуҳга ўхшаб илтижо этган бандаларимизнинг дуоларини доимо ижобат қиламиз.)
76Ва Биз унга ва унинг аҳлига улуғ ғамдан нажот бердик.
77Ва унинг зурриётларини, ўзларини боқий қолгувчилар қилдик.
78Ва кейингилар ичида унинг учун (олқишлар) қолдирдик.
79Барча оламларда Нуҳга салом бўлсин!
80Албатта, Биз гўзал амал қилгувчиларни мана шундай мукофотлармиз.
81Албатта, у мўмин бандаларимиздандир.
82Сўнгра қолганларни ғарқ қилдик.
83Албатта, Иброҳим ҳам унинг гуруҳидандир. (Нуҳдан кейин келган Иброҳим Пайғамбар, Аллоҳнинг йўлини тутишда у билан бир гуруҳдан эди.)
84Ўшанда у ўз Роббига соғлом қалб ила келмишди.
85Ўшанда отасига ва қавмига: «Нимага ибодат қилмоқдасиз?!
86Аллоҳдан ўзга уйдирма илоҳларни хоҳлайсизларми?!
87Оламларнинг Робби ҳақида нима гумонингиз бор?!» демишди.
88У юлдузларга бир назар солди
89Ва:«Албатта, мен беморман» деди. (Иброҳим алайҳиссалом юраги сиқилавериб, ноқулай ҳолатга тушиб қолганини айтди. Қавмига куявериб, қалби дардга тўлганини билдирди. )
90Дарҳол, ундан юз ўгириб юриб кетдилар.
91Бас, тезда уларнинг худоларига бурилди ва: «Қани, емайсизларми?!
92Сизга нима бўлди?! Гапирмайсизларми?!» деди.
93Сўнг уларга яқинлашиб, ўнг қўл билан ура бошлади.
94Улар у томон шошиб, бир-бирларини туртиб кела бошлади. (Мушриклар Иброҳим алайҳиссалом томон шошиб-пишиб, тезроқ бориш учун бир-бирларини туртишиб-суришиб етиб келишди.)
95У: «Ўзингиз йўниб ясаган нарсага ибодат қиласизларми?!
96Ҳолбуки, сизни ҳам, қолган нарсаларингизни ҳам Аллоҳ яратган-ку?!» деди.
97Улар: «Унинг учун (ўчоқ) бино қилинглар, бас, уни гулханга отинглар!» дедилар.
98Бас, улар унга макр-ҳийлани ирода қилишди. Биз уларни тубан қилдик.
99У: «Албатта, мен Роббимга боргувчиман. У мени ҳидоят қилур.
100Роббим, менга солиҳлардан ато эт», деди.

موضوع: رد: Chapter 37 (Sura 37) السبت 09 سبتمبر 2017, 6:28 pm

101Бас, Биз унга бир ҳалим ўғилнинг хушхабарини бердик.
102Бас, қачонки (бола) унинг ўзи билан бирга юрадиган бўлганида: «Эй ўғилчам, мен тушимда сени сўяётганимни кўрмоқдаман, боқиб кўр, нима дейсан?» деди. У: «Эй отажон, сенга амр этилганни бажар, инша Аллоҳ, мени сабр қилгувчилардан топурсан», деди.
103Икковлари таслим бўлиб, уни пешонасича ётқизганида.
104Биз унга нидо қилдик: «Эй Иброҳим!
105Батаҳқиқ, сен тушни тасдиқ қилдинг! Албатта, биз гўзал иш қилгувчиларни мана шундай мукофотлаймиз», деб.
106Албатта, бу очиқ-ойдин синовнинг айни ўзидир.
107Биз унинг ўрнига катта қурбонлик фидо қилдик. (Иброҳим қурбонлик учун боласини сўйишга тайёрлигини билдирди. Уни ётқизиб, бўйнига пичоқ тиради. Аммо Аллоҳнинг мақсади Исмоилнинг қонини оқизиш бўлмагани учун пичоқ ўтмади. Шунда Аллоҳ таоло Иброҳимга алайҳиссалом юқоридаги нидони қилди ва Исмоилнинг алайҳиссалом ўрнига сўйиш учун жаннатдан катта бир қўчқорни ато этди. Иброҳим алайҳиссалом ўша қўчқорни қурбонликка сўйди.)
108Ва кейингилар ичида унинг учун (олқишлар) қолдирдик.
109Иброҳимга салом бўлсин!
110Биз гўзал амал қилгувчиларни шундай мукофотлармиз.
111Чунки у мўмин бандаларимиздандир.
112Яна Биз унга солиҳлардан бир Пайғамбар бўлажак Исҳоқнинг хушхабарини бердик.
113Ва унга ҳам, Исҳоққа ҳам барака бердик. Икковларининг зурриётидан гўзал амал қилгувчи ҳам, ўзига очиқ-ойдин зулм қилгувчи ҳам бўлур. (Иброҳимга ҳам, Исҳоққа ҳам барака бердик. Уларнинг наслидан Пайғамбарлар чиқадиган қилиб қўйдик. Ким ўша Пайғамбарларга эргашса, гўзал иш қилган бўлади. Ким эргашмаса, ўзига ўзи зулм қилган бўлади.)
114Батаҳқиқ, Биз Мусо ва Ҳорунга неъмат бердик.
115Икковларига ва қавмларига катта ғамдан нажот бердик.
116Ва уларга нусрат бердик, бас, улар ғолиб бўлдилар.
117Ва Биз икковларига равшану комил баёнли китобни бердик.
118Ва икковларини сиротул мустақиймга ҳидоят қилдик.
119Ва кейингилар ичида икковлари учун (олқишлар) қолдирдик.
120Мусо ва Ҳорунга салом бўлсин!
121Биз гўзал амал қилгувчиларни мана шундай мукофотлармиз.
122Чунки икковлари мўмин бандаларимиздандирлар.
123Албатта, Илёс ҳам Пайғамбарлардандир.
124Ўшанда у қавмига: «Тақво қилмайсизми?!
125Баълга ибодат қилиб, яратувчиларнинг энг яхшисини.
126Ўз Роббингизни ва аввалги ота-боболарингизнинг Робби Аллоҳни тарк этасизми?!» деди.
127Бас, уни ёлғончи қилдилар. Энди, албатта, улар (азобга) ҳозир қилингувчилардир.
128Магар Аллоҳнинг мухлис бандаларигина (мустаснодир).
129Ва кейингилар ичида унинг учун (олқишлар) қолдирдик.
130Илиёсийнга салом бўлсин.
131Биз гўзал амал қилгувчиларни мана шундай мукофотлармиз.
132Чунки у мўмин бандаларимиздандир. (Шунинг учун иймон тақозоси билан Бизнинг йўлимизда жиҳод қилди ва олий мақомларга эришди.)
133Албатта, Лут ҳам Пайғамбарлардандир.
134Ўшанда Биз унга ва унинг аҳлига, ҳаммаларига нажот бердик.
135Магар бир кампиргина (азобда) қолгувчилардан бўлди.
136Сўнгра қолганларини ҳалок этдик.
137Албатта, сиз уларнинг устидан ўтиб турурсизлар. Эрталаб.
138Ва кечда ҳам. Ақл юритмайсизларми?!
139Албатта, Юнус ҳам Пайғамбарлардандир.
140Ўшанда у тўлган кемага қочди.
141Бас, қуръа ташлашди ва у мағлублардан бўлди. (Юнус алайҳиссаломга ҳам қуръа ташлашди ва мағлуб бўлди. Қуръа у кишига чиқди. Келишувга биноан, у киши сувга ташланди.)
142Бас, уни маломатга лойиқ бўлган ҳолида наҳанг балиқ ютди.
143Агар у кўп тасбиҳ айтгувчилардан бўлмаганида эди.
144Унинг қорнида қайта тирилтирадиган кунгача қолиб кетар эди. (Юнус алайҳиссалом балиқ қорнида туриб Аллоҳга кўп тасбиҳ айтмаганида, ўша балиқнинг ичида қиёматгача қолиб кетар эди.)
145Бас, Биз уни бемор ҳолида майдонга отдик.
146Ва унинг устига қовоқ дарахтини ўстириб қўйдик.
147Ва уни юз минг ёки ундан кўпроққа Пайғамбар қилиб юбордик.
148Бас, иймон келтирдилар. Кейин Биз уларни маълум муддат баҳраманд қилдик.
149Бас, у(мушрик)лардан сўра-чи, Роббингга қизлар-у, уларга ўғиллар эканми?!
150Ёки Биз фаришталарни қиз қилиб яратганмизу улар гувоҳ бўлиб турганларми?

موضوع: رد: Chapter 37 (Sura 37) السبت 09 سبتمبر 2017, 6:29 pm

151Огоҳ бўлингким! Улар ўз уйдирмаларида дерлар:
152«Аллоҳ туғди». Албатта, улар ёлғончилардир.
153У зот ўғилларини қўйиб қизларни танлаб олибдими?
154Сизга нима бўлди?! Қандай ҳукм чиқармоқдасиз?
155Ахир эсламайсизларми?!
156Ёки сизда очиқ-ойдин ҳужжат борми?! (Ўша ҳужжатда, фаришталар Аллоҳнинг қизи, дейилганми?!)
157Агар ростгўйлардан бўлсангиз, китобингизни келтиринг!
158Ва улар У билан жинлар орасида насаб (даъвоси) қилдилар. Ҳолбуки, жинлар ўзларининг, албатта, (азобга) ҳозир қилингувчиликларини билганлар.
159Аллоҳ улар васф қилган нарсадан покдир.
160Фақат Аллоҳнинг ихлосли бандаларигина (мустаснодир).
161Албатта, сиз ҳам, сиз ибодат қилаётган нарсалар ҳам.
162У зотга қарши фитнага солгувчи бўла олмассиз.
163Ўзи (аслида) жаҳаннамга киргувчи кимсадан бошқани.
164Биздан ҳар биримизнинг маълум мақоми бордир.
165Албатта, бизлар саф тортиб тургувчилармиз.
166Ва, албатта, бизлар тасбиҳ айтгувчилармиз.
167Ҳолбуки, улар дер эдилар:
168«Агар бизнинг ҳузуримизда ҳам аввалгилардан бир эслатма бўлганида.
169Албатта, Аллоҳнинг ихлосли бандаларидан бўлар эдик».
170Бас, унга куфр келтирдилар. Энди яқинда билурлар.
171Батаҳқиқ, Пайғамбар этиб юборилган бандаларимизга сўзимиз ўтгандир.
172Албатта, улар, ҳа, уларгина нусрат топишлари.
173Ва, албатта, Бизнинг лашкаримизгина ғолиб бўлиши ҳақида.
174Бас, сен улардан бир вақтгача юз ўгир.
175Ва уларнинг (томошасини) кўр! Бас, тезда ўзлари ҳам кўрурлар.
176Ҳали улар Бизнинг азобимизни шошилтирмоқдамилар?!
177Қачонки, у уларнинг ҳовлисига тушганида, огоҳлантирилганларнинг тонги жуда ёмон бўлур.
178Бас, сен улардан бир вақтгача юз ўгир.
179Ва уларнинг (томошасини) кўр! Бас, тезда ўзлари ҳам кўрурлар.
180Сенинг Роббинг, иззат Робби улар қилган васфдан покдир.
181Ва Пайғамбарларга салом бўлсин!
182Оламларнинг Робби Аллоҳга ҳамдлар бўлсин!